![]() |
![]() |
|
||||||||
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
||||||
![]() |
![]() |
![]() |
![]()
Post
#1
|
|
![]() Lifetime commited ![]() Group: Elite Members Posts: 1981 Joined: 9-December 06 From: Σε δικο μου Σύμπαν Member No.: 3623 Zodiac Sign: ![]() Gender: ![]() ![]() |
![]() ΕΙΣΑΓΩΓΗ Η αγορά, δηλαδή ο χώρος στον οποίο συγκεντρώνονται (αγείρονται) οι πολίτες, ήταν η καρδιά της δημόσιας ζωής της αρχαίας ελληνικής πόλης. Αποτελούσε τόπο πολιτικών συγκεντρώσεων και εμπορικών συναλλαγών, έδρα διοίκησης και δικαιοσύνης, θρησκευτικό και πνευματικό κέντρο. Η αγορά αναφέρεται ήδη στα Ομηρικά Έπη, αποτελώντας, συνακόλουθα, συστατικό στοιχείο της αρχαίας ελληνικής πόλης. ΤΟΠΟΓΡΑΦΙΑ Η Αρχαία Αγορά της Αθήνας καταλαμβάνει αρκετά μεγάλη έκταση βορειοδυτικά της Ακρόπολης, που ορίζεται νότια από τον ¶ρειο Πάγο, βόρεια από τον Ηριδανό ποταμό και δυτικά από το χαμηλό λόφο του Αγοραίου Κολωνού. Διαχρονικά, ο χώρος της Αγοράς διατρέχεται από τρεις οδούς. Η πρώτη οδός διατρέχει την πλατεία της Αγοράς από τα βορειοδυτικά και κατευθύνεται προς την Ακρόπολη. Η οδός αυτή αργότερα ταυτίζεται με τη λεγόμενη Παναθηναϊκή Οδό, την οποία ακολουθεί η εορταστική πομπή των Παναθηναίων. Στην Κλασική περίοδο αποκαλείται απλώς «δρόμος». Η δεύτερη οδός διακλαδώνεται από την πρώτη στη βόρεια είσοδο της Αγοράς και ακολουθεί πορεία προς τα νοτιοδυτικά, κατά μήκος της δυτικής οδού. Η τρίτη οδός κλείνει την πλατεία προς νότο, συνδέοντας τις δύο προηγούμενες. Εντός αυτών δημιουργείται ένας ευρύς τριγωνικός χώρος. ![]() -------------------- ![]() |
|
![]() |
![]()
Post
#2
|
|
![]() Lifetime commited ![]() Group: Elite Members Posts: 1981 Joined: 9-December 06 From: Σε δικο μου Σύμπαν Member No.: 3623 Zodiac Sign: ![]() Gender: ![]() ![]() |
ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ ΧΑΛΚΟΥ
Από την Πρώιμη Εποχή του Χαλκού ή Πρώιμη Ελλαδική περίοδο (3200-2000) ελάχιστα είναι τα ευρήματα από την Αρχαία Αγορά, κυρίως όστρακα αγγείων. Αντίθετα, ο χώρος αναπτύσσεται ιδιαίτερα κατά τη δεύτερη χιλιετία, στη Μέση (2000-1600) και την Ύστερη (1600-1100) Ελλαδική περίοδο. Κατά τη Μέση Ελλαδική περίοδο, η ανθρώπινη παρουσία εντοπίζεται σε πέντε πηγάδια της περιόδου, που τοποθετούνται στη ΒΔ άκρη της Ακρόπολης, διάσπαρτα μεταξύ των πολυάριθμων νεολιθικών. Στο χώρο της Αγοράς έχουν βρεθεί διάσπαρτα αρκετά όστρακα αγγείων του λεγόμενου γκρίζου μινυακού ρυθμού (τεφρά αγγεία με σαπωνοειδή επιφάνεια κατασκευασμένα στον κεραμικό τροχό), αλλά και του αμαυρόχρωμου ρυθμού, διακοσμημένα με απλά γεωμετρικά σχέδια. Απουσιάζουν πάντως ίχνη οικοδομημάτων ή ταφές. Ιδιαίτερα ακμάζει η Αγορά κατά την Ύστερη Ελλαδική περίοδο (1600-1100). Πρόκειται για το διάστημα κατά το οποίο ανθεί στην Αθήνα ο μυκηναϊκός πολιτισμός. Εκείνη την περίοδο η Αγορά της Αθήνας λειτουργεί και ως νεκροταφείο, αλλά και ως οικιστικός χώρος. Το διοικητικό κέντρο της πόλης βρίσκεται στην Ακρόπολη, ενώ ο οικισμός εκτείνεται κατά κύριο λόγο σε αυτήν και σε μια ζώνη νοτίως του βράχου, μια περιοχή όπου φυσικές πηγές παρείχαν στους κατοίκους τις απαραίτητες προμήθειες σε νερό. Σύμφωνα με τη μυθολογία, το τέλος της περιόδου (1200-1100 π.Χ.) σημαδεύεται από το συνοικισμό των κωμών της Αττικής από το Θησέα, ο οποίος έπεται ενός πρωιμότερου (1500 π.Χ.) και πιο περιορισμένου συνοικισμού δεκαπέντε οικισμών, από τον Κέκροπα. Ο συνοικισμός του Θησέα αποτελεί κατΆ ουσίαν ένα συνασπισμό των διασκορπισμένων οικισμών, υπό την αιγίδα και την εξουσία ενός άνακτα, που έδρευε στο ανάκτορο της Ακρόπολης. Η πρώτη φάση του μυκηναϊκού πολιτισμού, η Υστεροελλαδική Ι, είναι ελάχιστα γνωστή στην Αθήνα, κυρίως από όστρακα αγγείων από την Ακρόπολη. Η επόμενη φάση (Υστεροελλαδική ΙΙ), που χρονικά αντιστοιχεί στο 15ο αι. π.Χ. (1500-1400) έχει αφήσει αρκετά ίχνη στην Ακρόπολη. Η μεγάλη ακμή της μυκηναϊκής Αθήνας ταυτίζεται με την τρίτη φάση της Υστεροελλαδικής περιόδου, ιδιαίτερα τα πρώιμα χρόνια της (περ. 1410-1380). Ο πληθυσμός εξαπλώνεται σε όλο το νότιο τμήμα της πόλης. Είναι όμως πιθανό να είχε σχηματιστεί και ένας νέος οικισμός στα βόρεια της Ακρόπολης, του οποίου το νεκροταφείο ήταν στην Αγορά της Αθήνας. ¶λλα δύο σημαντικά νεκροταφεία τοποθετούνται στον ¶ρειο Πάγο, με εξαιρετικά πλούσιες ταφές, και στη ρίζα του Λόφου των Νυμφών. Στο χώρο της Αγοράς της Αθήνας υπάρχει ένας εκτεταμένος αριθμός ταφών της ΥΕ ΙΙ και ΙΙΙΑ περιόδου (16ος-14ος αι.), ενώ ελάχιστες είναι αυτές που τοποθετούνται στην ΥΕ ΙΙΙΒ και ΙΙΙΓ (13ος-12ος αι.). Συνολικά έχουν ανασκαφεί 41 τάφοι στο μυκηναϊκό νεκροταφείο του χώρου αυτού, εκ των οποίων οι 21 ήταν θαλαμωτοί και εξυπηρετούνταν από ξεχωριστό δρόμο. Οι λακκοειδείς τάφοι είναι επίσης σχετικά δημοφιλείς, αφού εντοπίζουμε 12. Πιο πολυτελείς από τους θαλαμωτούς είναι οι τάφοι που ανασκάφηκαν στη βόρεια κλιτύ του Αρείου Πάγου, έξω από το κυρίως νεκροταφείο. Οι θαλαμωτοί τάφοι της Αγοράς ήταν μικροί σε μέγεθος, κυρίως εξαιτίας του σκληρού βράχου στον οποίο έπρεπε να σκαφτούν. Σε ορισμένες περιπτώσεις υπήρχαν πολλαπλές ταφές: αξιοσημείωτος είναι ο τάφος VII, ο οποίος περιείχε 25 ταφές και πολλά πλούσια κτερίσματα, σε χώρο μόλις 5,5 τ.μ. Οι περισσότερες ταφές ήταν του ίδιου τύπου: ο νεκρός τοποθετείται κοντά στην είσοδο του θαλάμου, είτε σε εκτεταμένη είτε σε συνεσταλμένη στάση. Στους λακκοειδείς τάφους απαντούν και άλλοι τύποι ταφών (μέσα σε μικρά ξύλινα φέρετρα, κενοτάφια, τάφοι παιδιών κ.λπ.). Οι ενήλικοι που θάβονταν σε λάκκους ανήκαν προφανώς στα κατώτερα στρώματα της κοινωνικής τάξης, καθώς τους συνόδευαν ελάχιστα κτερίσματα. Εκτός των ταφών, στο χώρο της Αγοράς υπάρχουν πολυάριθμα πηγάδια με μυκηναϊκή κεραμική, ενώ βρέθηκαν και ίχνη δρόμων στη ΒΔ γωνία της Αγοράς, στην περιοχή της Θόλου, στα δυτικά και στην περιοχή της Νότιας Πλατείας. Οι δρόμοι αυτοί χρονολογούνται σε γενικές γραμμές στη Νεολιθική ή την Πρώιμη Ελλαδική περίοδο, αλλά υπάρχουν ενδείξεις χρήσης τους και κατά τη Μυκηναϊκή περίοδο. Η λαμπρή ιστορία της ύστερης μυκηναϊκής πόλης θα ανακοπεί βίαια στις αρχές του 12ου αι. π.Χ. Αν και η έκταση της πόλης δεν αλλάζει, η πυκνότητα της κατοίκησης είναι πολύ αραιότερη τώρα, με οικίες διασκορπισμένες. Η συγκεντρωτική οικονομία των μυκηναϊκών παλατιών καταρρέει, με αποτέλεσμα την απομόνωση, την παύση των εμπορικών συναλλαγών και τη γενικότερη πτώση του υλικού πολιτισμού. Η μεγάλη διασπορά των νεκροταφείων, με συστάδες ολιγάριθμων τάφων, μαρτυρά την επιστροφή σε μια αγροτική μορφή οργάνωσης του εδάφους, όπου κυριαρχούν οι αγροικίες. Οι πολυάριθμες ταφές από το νεκροταφείο της Αγοράς έχουν δώσει τεράστιο πλούτο ευρημάτων. Κανένας τάφος δεν ήταν ακτέριστος, ενώ οι πλουσιότεροι τάφοι ήταν εφοδιασμένοι, εκτός από τα απαραίτητα αγγεία πόσεως, με πολυτελή αντικείμενα από ελεφαντοστό, κοσμήματα, χάλκινα αγγεία και όπλα. Ο αριθμός των αγγείων ποικίλλει, από ένα έως 25-30 (σε τάφους με πολλαπλές ταφές). Πάνω από τα μισά από τα περίπου 280 αγγεία που βρέθηκαν στις ταφές ήταν ακόσμητα. Στα διακοσμημένα αγγεία περιλαμβάνονται υδρίες, ψευδόστομοι αμφορείς, κρατήρες, κύπελλα «σαμπάνιας», κάνθαροι, πυξίδες, αλάβαστρα, ασκοί, ρυτά, πρόχοι, λεκάνες και αβαθή δοχεία. Συνηθισμένα διακοσμητικά θέματα είναι οι ναυτίλοι, τα χταπόδια, άνθη και φυτά (κρίνος, φοίνικας, κισσός, πάπυρος), καθώς και γεωμετρικά σχήματα. Σπανιότερα είναι τα ειδώλια: απαντούν στους συνήθεις τύπους των μυκηναϊκών ειδωλίων (Φι, Ψι, Ταυ) και προέρχονται από τρεις ταφές πιθανότατα παιδιών. Χρονολογούνται μεταξύ 15ου και 14ου αι. π.Χ. Μεταξύ των ελεφαντοστέινων αντικειμένων δεσπόζει η εξαιρετικής τέχνης πυξίδα που είναι διακοσμημένη με μινωικής έμπνευσης θέματα: στο σώμα παρουσιάζονται σε χαμηλό ανάγλυφο δύο γρύπες οι οποίοι κυνηγούν δύο μεγάλα και δύο μικρότερα ελάφια σΆ ένα βραχώδες τοπίο. Χρονολογείται περίπου στα μέσα του 15ου αι. π.Χ., όπως και μια δεύτερη πυξίδα, μικρότερη σε μέγεθος, από τον ίδιο τάφο, με διακόσμηση από τριπλή σειρά ναυτίλων. Τα κοσμήματα είναι εξαιρετικά σπάνια στις, κατά τΆ άλλα, πλούσιες ταφές της Αγοράς. Ξεχωρίζει ένας εντυπωσιακό χρυσό δακτυλίδι με παράσταση ενός ταυροκέφαλου ανδρός που τρέχει μπροστά από δύο όρθιες γυναικείες μορφές, με πιθανό τελετουργικό ή μυθολογικό περιεχόμενο. Η σύνδεση με το Θησέα και το Μινώταυρο αμφισβητείται, αφού το δακτυλίδι με το μασκοφόρο χρονολογείται στις αρχές του 14ου αι. π.Χ. Τα μεταλλικά αντικείμενα δεν είναι πολυάριθμα: έχουν βρεθεί μόνο τρία χάλκινα αγγεία. Οπλισμός είχε εναποτεθεί σε μία ταφή πολεμιστή: το σύνολο, που αποτελείται από μία μακριά σπάθα και ένα κοντό ξίφος, είχε εναποτεθεί σε ξύλινο τραπέζι στον τάφο III. Διάσπαρτα και μεμονωμένα βρέθηκαν σε τάφους ή αποθέτες και άλλα χάλκινα όπλα και εργαλεία, όπως ξίφη, μαχαίρια, κάτοπτρα, αιχμές βελών και δοράτων και λάμες ξυραφιών. -------------------- ![]() |
|
![]() ![]() |
![]() ![]() ![]() |
Lo-Fi Version | Time is now: 22nd June 2025 - 11:32 PM |
Skin and Graphics by Dan Ellis and Anubis. Hosting by Forums & More © 2005-2011. |