Ελληνικές Παροιμίες

Ελληνικές Παροιμίες, αλφαβητικά...

NickTheGreek View Member Profile	23 Sep 2012, 10:44 AM Post #1
Administrator Group: Admin Posts: 118175 Joined: 3-June 05 From: Athens, Greece Member No.: 1 Zodiac Sign: Gender:	Α Α' που 'χασε το χοίρο του, όλο μουγκριές ακούει. ¶βουλα του Θεού φύλλον 'κι λαΐσκεται. (Ποντιακή) Αβούλευτο είναι να γενεί χοίρου μαλλί μετάξι, των απανθρώπων τα παιδιά να' χουν τιμή και τάξη. (Παξοί) ¶βρακος βρακί δεν είχε, το 'βαλε και χέστηκε. (Παξοί) ¶βυσσος η ψυχή του ανθρώπου. Αγάλι αγάλι γίνεται η αγουρίδα μέλι. Αγάλι αγάλι φύτευε ο γεωργός αμπέλι κι αγάλι αγάλι γίνηκε η αγουρίδα μέλι. (Παξοί) Αγάλια αγάλια κόνευε, αν θέλεις να προφτάσεις. Αγάλια αγάλια κότα μου και ΄γω σε μαγειρεύω. (Λαγκαδιά Γορτυνίας) Αγάπαγε η Μάρω το χορό βρήκε και άντρα χορευτή. Αγαπάει ο θεός τον κλέφτη, αγαπάει και το νοικοκύρη. Αγάπα το γείτονά σου αλλά μη γκρεμίζεις και το φράχτη. Αγάπα τους φίλους σου με τα ελαττώματά τους. Αγγελική φωνή από γαϊδάρου στόμα. Αγέρας και γυναίκα δεν κλειδώνονται. Ἀγεωμέτρητος μηδεῖς εἰσίτω. Όποιος δεν γνωρίζει γεωμετρία να μην μπει. Ρητό γραμμένο πάνω απ' την πύλη της Ακαδημίας (του Πλάτωνα). ¶γιας ¶ννης να λογιέσαι και να μη δοξολογιέσαι. (Παξοί) Αγιά Μαρίνα με τα σύκα και ¶γιος 'Λιας με τα σταφύλια. ¶γιος που δε θαυματουργεί, μηδέ δοξολογιέται. Αγιούτο στην αδυναμιά. (Παξοί) αγιούτο : βοήθεια (ενετικό) Αγκάθια έχει στον κώλο του. ¶γνωσται αι βουλαί του Κυρίου. Αγοράζει μα δεν πουλεί. (Παξοί) ¶γουρος προξενητής για λόγου του κοιτάει. (Παξοί) Αγροίκου μη καταφρόνει ρήτορος. Αγρόν ηγόραζεν. (θρησκευτικό) ¶δειο σακί δε στέκεται, γεμάτο δε λυγάει. ¶δειο σακί ορθό δεν κάθεται. (Παξοί) Αδέρφια αγαπημένα, κάστρα που δεν παίρνονται. Αδέρφια ενωμένα, σπίτια ευτυχισμένα. (Παξοί) Αδερφός, κι ας ειν' κι οχτρός. (Κεφαλονίτικη) ¶δης στον άδη και βρωμάει και τυρίλιας. (Παξοί) ¶δουλος δουλειά δεν έχει, το βρακί του λύει και δένει. ¶δουλος δουλειά δεν είχε το σκοινί λύνει και δένει. (Παξοί) Ἀεὶ κολοιὸς παρὰ κολοιῷ ἱζάνει. Ένα κοράκι βρίσκεται πάντα κοντά σ' ένα άλλο κοράκι. Αεροβατεί και κλάνει (αιθεροβάμων). Ἀετοῦ γῆρας, κορυδοῦ νεότης. Τα γηρατειά του αετού διαρκούν όσο ή νιότη του σπουργιτιού. ¶ι Βαρβάρα βαρβαρώνει, ¶η Σάββας σαβανώνει κι ¶η Θανάσης παραχώνει. Αιθίοπα σμήχεις. (αρχαιοελληνική) Παρόμοια με: "Τον αράπη κι αν τον πλένεις το σαπούνι σου χαλάς". ¶ιρα και κάιρα και κόκκινη μηλιά. (Παξοί) ¶ης Αντρέας έφτασε, το κρύο αντρειεύει. ¶η Γιώργη μου ακριβός είσαι. Ακαμάτης νέος, γέρος διακονιάρης. Ακόμα δεν τον είδαμε, Γιάννη τον βαφτίσαμε. Ακόμα δεν τον είδανε και Γιάννη τονε κράξανε. (Παξοί) Ακόμα δεν τον είδαμε, Γιάννη τον εβγάλαμε. ¶κουε γέρου συμβουλή και παιδεμένου γνώμη. ¶κουσε γέρου συμβουλή και παιδευμένου γνώση. ¶κουε πολλά και λέγε λίγα... Ακουέ τα από καρδίας. Ακριβός στα πίτουρα και φτηνός στ' αλεύρι. Ακριβοί στα πίτουρα, φτηνοί στα λάχανα. Αλάργα-αλάργα το φιλί για να έχει νοστιμάδα. Αλαργινός ο κήπος δωριανά τα λάχανα. (Αρκαδία) Αλέθει καλά ο μύλος μου. Αλέθει ο μύλος ό,τι κι αν του ρίξεις. (Παξοί) Αλήθεια χωρίς ψέματα, φαΐ χωρίς αλάτι. (Παξοί) ¶λλ' αντ' άλλα τα μεγάλα της Παρασκευής το γάλα. ¶λλα είναι τ' άλλα κι άλλο της Παρασκευής το γάλα. ¶λλα λέει η γιαγιά μου, άλλα ακούν τ`αυτιά μου. ¶λλα λέει η θεια μου, άλλα ακούν τ`αυτιά μου. ¶λλα λόγια ν' αγαπιόμαστε. ¶λλα τα λεγόμενα κι άλλα τα γενόμενα. ¶λλα τα μάτια του λαγού κι άλλα της κουκουβάγιας. ¶λλαι μεν βουλαί ανθρώπων, άλλα δε Θεός κελεύει. Αλλού το όνειρο και αλλού το θαύμα ¶λλώς έδοξε τοις θεοίς. ¶λλαξε ο Μανωλιός κι έβαλε τη σκούφια του αλλιώς. ¶λλαξε ο Μανωλιός κι έβαλε τα ρούχα του αλλιώς. ¶λλη η δουλειά του ναύτη, κι άλλη του καντηλανάφτη. ¶λλη καμιά δε γέννησε, μόνο η Μαρία το Γιάννη. (Παξοί) Αλλήλων τα βάρη βαστάζετε (θρησκευτική) Αλί από 'κείνονε που δεν έχει νύχια να ξυστεί. (Παξοί) Αλί του που δεν έχει νύχια να ξυστεί. Αλί από 'κείνονε που δεν έχει ποιος να του φυσήξει το μάτι. (Παξοί) Αλί από 'κείνονε που λείπει από το γάμο του. (Παξοί) Αλί από 'κείνονε που τονε κλείνει η γης. (Παξοί) Αλί που το 'χει η κούτρα του να κατεβάζει ψείρες. Αλί που γιόμα καρτερεί και δείπνο από γειτόνους. (Ηπειρος) Αλίμονο του που δεν έχει και θεό δεν έχει. (Παξοί) ¶λλο λάγιο κι άλλο τράγιο. (Παξοί) ¶λλο ο χήρος (=χοίρος) γείτονας κι άλλο ο γείτονας γουρούνι. (Παξοί) ¶λλο να σ' το λέω κι άλλο να το βλέπεις. ¶λλοι να σε παινεύουνε κι εσύ να καμαρώνεις. (Παξοί) ¶λλοι παπάδες ήρθανε, άλλα Βαγγέλια φέραν. ¶λλοι παπάδες έρχονται, άλλα χαρτιά κρατάνε. ¶λλοι Πάσχα κι άλλοι χάσκα. (Παξοί) ¶λλοι περνώντας κι άλλοι καρτερώντας. (Παξοί) ¶λλοι σπέρνουν και θερίζουν κι άλλοι τρών' και μαγαρίζουν. ¶λλοι τα 'φαγαν τα σύκα κι άλλοι τα πληρώνουνε. ¶λλος βάζει τη φωτιά κι άλλος βρίσκει τον μπελά. ¶λλος γαμεί κι άλλος πλερώνει. (Παξοί) ¶λλος έσπειρε κι άλλος θερίζει. ¶λλος έχει τ' όνομα κι άλλος τη χάρη. ¶λλος σπέρνει και τρυγάει, κι άλλος πίνει και μεθάει. ¶λλος στου Κόκλα κι άλλος στου Πυρή. (Αρκαδία) ¶λλος το μακρύ κι άλλος το κοντό. ¶λλος χάσκει κι άλλος μεταλαβαίνει. Αλλοι τα γένια πεθυμούν, κι άλλοι που τα 'χουνε τα φτυούν. Αλλού βαρούν τα όργανα κι αλλού χορεύει η νύφη. Αλλού είν' ο καλόγερος κι αλλού είναι τα ράσα του. Αλλού ο παπάς κι αλλού τα ράσα του. Αλλού με τρίβεις δέσποτα, κι αλλού έχω τον πόνο. Αλλού με ξείς καλόγηρε κι αλλού με τρώει εμένα. Αλλού με τρίβεις Δέσποινα, κι αλλού εγώ πονάω. Αλλού πατάς κι αλλού κοιτάς. Αλλού τ' όνειρο κι αλλού το θάμα. Αλλού το όραμα και αλλού το θαύμα. Αλλού τα κακαρίσματα κι αλλού γεννούν οι κότες. Αλλού φωτίζει ο Θεός κι αλλού σκοτίζει. (Παξοί) Αλλού χτυπάει το νερό κι αλλού αλέθει ο μύλος. Αλλού τηρά κι αλλού βλέπει. ¶λφα Κάπα αντιδαύλι. (Παξοί) Αλωνάρη με τ' αλώνια και με τα χρυσά πεπόνια. ¶μα βλέπεις τη μάνα κλαις το παιδί. (Παξοί) ¶μα δειπνείς και δε με δεις, σίγουρα λίγωση είναι. (Κρητική) Εννοεί τη σελήνη και τις φάσεις της. ¶μα δεις λαγό εμπρός σου, τρεις φορές κάν' τον σταυρό σου. ¶μα δεν βρέξει θα στάξει. ¶μα δεν έχεις νύχια να ξυστείς, μη περιμένεις άλλον. ¶μα δεν πάει ο Μωάμεθ στο βουνό, πάει το βουνό στον Μωάμεθ. ¶μα δεν περισσέψει πάει να πει πως δεν φτάνει. Αμα δεν σε θέλουν στο χωριό μη ρωτάς για του παπά το σπίτι ¶μα θέλει η νύφη και ο γαμπρός τύφλα νάχει ο πεθερός. ¶μα θες σύντροφο άξο, πάρε νύφη από τη Νάξο. ¶μα κι θέλω να φιλώσε ρωτώ που και κα εν το μάγουλο σ'. (Ποντιακή) ¶μα δεν θέλω να σε φιλήσω ρωτώ που είναι το μάγουλό σου. ¶μα κοιμάται ο γυιόκας μας, φαΐ δεν μας γυρεύει. ¶μα φτυείς ψηλά, πέφτει στο πρόσωπο. Αν φτύσω πάνω φτύνω τα μούτρα μου, αν φτύσω κάτω φτύνω τα γένια μου. Αμαρτία εξομολογουμένη ουκ έστι αμαρτία. Αμαρτία εξομολογημένη, η μισή συγχωρεμένη. Αμαρτίες γονέων παιδεύουσι τέκνα. ¶με διάολε στ' Αρκάδι. (Ρέθυμνο) Αμ' έπος αμ' έργον. Αμίλητος σαν ψάρι. Αμίλητος τρελός, για φρόνιμος περνιέται. Ανάγκα και θεοί πείθονται. Ἀνάγκᾳ δ᾿ οὐδὲ θεοὶ μάχονται. Την ανάγκη ούτε οι θεοί οι ίδιοι μπορούν να την νικήσουν (ρητό του Σιμωνίδη του Κέϊου). Ανάθρεψε τον ποντικό να φάει το μαλλί σου. Αναπέτα πεταλούμ', αλά πέρδικα καλούμ'. (Παξοί) Ανάποδα, σαν τον κάβουρα. Αν αρτυθείς να είν΄αρνί αν κλέψεις ναν΄χρυσάφι κι αν αγαπήσεις και καμιά να τη ζηλεύει η γειτονιά. (Αθηναϊκή) Αν αρτυθώ να φάω αρνί αν κλέψω νάναι ψάρι κι αν αγαπήσω και κανεί να είναι παλληκάρι. (Αθηναϊκή) Ανάρια ανάρια το φιλί για να 'χει νοστιμάδα. ¶ναψε τ' αγίου δυο κεριά και του δαιμόνου πέντε. Ανεμομαζώματα, διαβολοσκορπίσματα. Αν βάζεις τον κώλο σου να σου κάνει δουλειά, σκατά δουλειά θα κάνει. Αν βρέξει ο Μάρτης δυό νερά κι ο Απρίλης άλλο ένα, χαρά σ' εκείνον τον ζευγά πού 'χει πολλά σπαρμένα. Αν δεις καράβι στο βουνό, μουνί τό'χει τραβήξει. Αν δεν αστράψει, δε βροντά, κι αν δε βροντά δε βρέχει. Αν δεν βρέξεις κώλο, δεν τρως ψάρι. Αν δεν βρέξεις πόδι δεν τρως μπαρμπούνι. Αν δεν δουλέψεις την αυγή, γυμνός θα είσαι τη Λαμπρή. Γλυκός ο ύπνος το πρωί, γδυτός ο κώλος τη Λαμπρή. Αν δεν έρθει μοναχή της, μην την καρτεράς την τύχη. Αν δεν έχεις νύχια να ξυθείς, μην περιμένεις να σε ξύσουν οι άλλοι. Αν δεν ήταν οι βρωμιές δεν θα πουλούσαν το σαπούνι. (Παξοί) Αν δεν κλάψει το παιδί, δεν το βυζαίν' η μάνα. Αν δεν κλάψει το παιδί μικρό, κλαίει η μάνα μεγάλη. Αν δεν κλωτσήσει ο γάιδαρος, δεν τον ξεφορτώνουν. Αν δεν κουνήσει η σκύλα την ουρά της, ο σκύλος δεν πάει κοντά της. Αν δεν λαλήσει ο τζίτζικας, δεν είναι καλοκαίρι. Αν δεν παινέψεις το σπίτι σου θα πέσει να σε πλακώσει. Αν δεν σε κλάσει μάστορας δεν γίνεσαι τεχνίτης. Αν δεν το δείχνει η γίδα, το δείχνει το κέρατό της. Αν δεν φας το 'θεριό', θεριό δεν γίνεσαι (Σμύρνη) Αν είν' παππάς και λειτουργά, η αυγή θα μας το δείξει. Αν είσαι και λελέκι, δεν είσαι και χατζής. Αν είσαι και παπάς, με την αράδα σου θα πας. Αν έκαναν όλες οι μέλισσες μέλι θα το 'τρωγαν και οι γύφτοι. Αν έχεις νύχια, ξύσου. Αν έχεις τύχη διάβαινε και ριζικό περπάτει. Αν ήταν η ζήλεια ψώρα, θα κολλούσε όλη η χώρα. Αν ήταν η δουλειά καλή θα δούλευε κι ο Δεσπότης. Αν ήταν καλή η γυναίκα, θα είχε και ο Θεός μια. Αν ήταν το βιολί ψωλή, θα το παίζανε πολλοί. Αν θα ζυμώσεις το ταχύ, αποβραδίς κοσκίνα. Αν πας στο μύλο θα αλευρωθείς και αν πας στον καρβουνιάρη θα μουτζουρωθείς. Ανθρακες ο θησαυρός. Αν ίσως βρέξει ο Τρυγητής, χαρά στον τυροκόμο. Αν καθίσεις με στραβό, το πρωί θ' αλληθωρίζεις. Αν κελαηδάει ο γάιδαρος, γκαρίζουν τ' αηδόνια. (Κεφαλονίτικη) Αν όλοι μπάμπλοι (ζωήφια) κάναν μέλι θα έκανε και ο σκατό-μπαμπλος (Ν.Σκοπός,Σερρών) Αν πεθάνω από συνάχι, η πανούκλα μούντζες να 'χει. Αν ρίξει ο Απρίλης δυο νερά κι Μάρτης άλλο ένα, χαρά σΆ αυτό το γεωργό που Άχει πολλά σπαρμένα. Αν ρίξει ο Απρίλης δυο νερά κι Μάρτης άλλο ένα, χαρά σΆ αυτό το ζευγά που Άχει πολλά σπαρμένα. Αν σ' αρέσει μπάρμπα-Λάμπρο ξαναπέρνα από την ¶νδρο. (Ιστορική) Αν τα χάσει ο μήνας δεν τα χάνει ο χρόνος. (Παξοί) Αν τινάξει ο μυλωνάς, τα ρούχα του κάνει πίτα και κουλούρια. (Παξοί) Ανδρός χαρακτήρ εκ λόγου γνωρίζεται. Ανδρών επιφανών πάσα γη τάφος. Ανέγνων, έγνων, κατέγνων. Διάβασα, κατανόησα, καταδίκασα. Η γνωστή φράση του Ιουλιανού του παραβάτη, όταν διάβασε βιβλίο με περιεχόμενο χριστιανικό γραμμένο σε αρχαίους στίχους. Ανήρ ο φεύγων και πάλι μαχήσεται. Αυτός που αποφεύγει τη μάχη στο τέλος θα τη δώσει. ¶νθρακες ο θησαυρός. Ἄνθρωπον ζητῶ. Το έλεγε ο Διογένης ο Κυνικός. ¶νθρωπος αγράμματος, ξύλο απελέκητο. Ἄνθρωπος μικρὸς κόσμος. Δημόκριτος. Ανοικοκύρευτος γαμπρός, πάει στους πέντε ανέμους. (Παξοί) Αντί να βογκάει ο γάιδαρος, βογκάει το σαμάρι. Αντί να τρίζει η άμαξα, τρίζει ο αμαξηλάτης. ¶ντρας ψηλός και άγγελος, κοντός πομπή και γάνα, ψηλή γυναίκα άχαρη, κοντή χαραμαντάνα. Ανύπαντρος προξενητής, για λόγου του γυρεύει. Ανύπαντρος σαν παντρευτεί δεν πρέπει να χορεύει, μόνο σακί στον ώμο του κριθάρι να μαζεύει. (Παξοί) ¶νω ποταμών (αρχαία έκφραση για το υπερβολικό και εν τέλει απαράδεκτο). Αξίζει μια γερόκοτα σαράντα πουλακίδες. ¶ξιος είναι στο φαί και γρήγορος στον ύπνο. Απ' αγκάθι βγαίνει ρόδο κι από ρόδο βγαίνει αγκάθι. Απ' όλα έχει ο μπαξές. Απ' όνων εις ίππους. Το έλεγαν οι αρχαίοι Έλληνες, όταν θέλανε να καταδείξουνε άνθρωπο που αναρριχήθηκε από τα χαμηλά. Απ' όπου κι αν τον πιάσεις λερώνεσαι. Απ' τ' αυτί δεν κουτσαίνει τ' άλογο. Απ' τ' αυτί και στο δάσκαλο. Απ' τα ψηλά στα χαμηλά. Απ' την αρχή του Θεριστή, του δρεπανιού μας η γιορτή. Απ' τη λεχώνα κι απ' τη μαμή, πάει εχάθει το παιδί. (Αρκαδία) Απ' το διάολο έρχεται τ' αρνί, στο διάολο γυρίζει το τομάρι. Απ' το κεφάλι βρωμάει το ψάρι. Το ψάρι βρωμάει απ' το κεφάλι. Απ' τ' ολότελα, καλή ειν' κι η Παναγιώταινα. Απ' το σπίτι κι η τιμή, απ' το σπίτι κι η πομπή. (Παξοί) Απ' το χέρι ως το στόμα είναι πολύς καιρός ακόμα. Από κύλικος μέχρι χειλέων πολλά πέλει. Απ' τον ¶ννα στον Καϊάφα. Απέξω κούκλα κι από μέσα πανούκλα. ¶πιαστα πουλιά, χίλια στον παρά. ¶πλωνε το πόδι σου, κατά το πάπλωμα σου. Από Αύγουστο χειμώνα κι από Μάρτη καλοκαίρι. Από δήμαρχος, κλητήρας. Από δυο χωριά χωριάτες. Από θεού άρξασθαι. Από μήλον ως αυγόν, νά κυρά λουκάνικον. Από μικρό κι από τρελό μαθαίνεις την αλήθεια. Από τρελό κι από παιδί μαθαίνεις την αλήθεια. Από ζουρλό και μεθυστή μαθαίνεις την αλήθεια. Από μικρός στα βάσανα. Από μουλωχτά σκυλιά να φοβάσαι. Από μυλωνάς, δεσπότης. Από πίτα που δεν τρως, τι σε μέλει κι αν καεί. Απορία ψάλτου βήξ. Από τα μετρημένα τρώει ο λύκος. (Παξοί) Απο τ΄αυγό στην όρνιθα κι από τ΄αρνί στο βόδι. (Κεφαλλονιά) Από την πόλη έρχομαι και στην κορφή κανέλλα. Από την πόρτα σου περνώ, βήχω και ξεροβήχω, και αν δε μ'ανοίξεις για να μπω, σου κατουρώ τον τοίχο. Από την Σκύλλα στη Χάρυβδη. Από το ένα αυτί μπαίνει κι απ' το άλλο βγαίνει. Απόκριες στο σπίτι σου και Λαμπριά όπου λάχει. (Παξοί) Απορία ψάλτου, βηξ. Απρίλης-γκρίλης. (Παξοί) Απρίλης Μάης κουκιά μεστωμένα. (Ανατ. Κρήτη) Αραία-αραία για να φαινόμαστε καμμιά σαρανταρέα. Αρβανίτη αν κάνεις φίλο, κράτα και κανένα ξύλο. Κάνεις το χωριάτη φίλο; Κράτα και κομμάτι ξύλο. Αργά-αργά τα όργανα κι αρχοντικός ο γάμος. Αργεί ο Θεός και σκάει ο φτωχός. Αργία μήτηρ πάσης κακίας. ¶ρες μάρες κουκουνάρες. ¶ρες μάρες κουκουνάρες, καί οι τρύπιες οι χουλιάρες. ¶ρκον σα ξύλα έστειλαν, και γρίζεψεν το δάσος. (Ποντιακή) ¶ρμεγε λαγούς και κούρευε χελώνες. ¶ρμεγε και κούρευε, χέζε και δερμάτιαζε. Αρνί κατσίκι τριήμερο, γουρούνι δωδεκαήμερο, μουσκάρι σαρανταήμερο και πάλι κρίμα ένε. (Κεφαλλονιά) Αρνιά κι ερίφια το Μάη μήνα δείχνουν. (Σύρος) ¶ρπαξε να φας και κλέψε νάχεις. ¶ρτσι, μπούρτζι και λουλάς. ¶ρτσι πέλαο μ΄ έριξε. (Παξοί) Αρχή σοφίας, φόβος Κυρίου. Αρχηγού παρόντος πάσα αρχή παυσάτω. Αρχή άνδρα δείκνυσι. Ἀρχὴ μεγίστη τοῦ βίου τά γράμματα. Αριστοτέλης. Αρρώστου χείλη φαίνονται και νηστικού μαγούλες. Ασημένια μου λαλιά, χρυσή μου βουβαμάρα. Ας με λένε Βοϊβοντίνα κι ας ψοφώ από την πείνα. Ας μπαίνει ο κόσμος κι ας λέει ο κόσμος. (Παξοί) Ας πηδάμε κι ας γελάμε για να λεν πως δεν πεινάμε. Ασθενής και οδοιπόρος αμαρτίαν ουκ έχει. ¶σπρα μαλλιά στην κεφαλή... κακά μαντάτα στην ψωλή. (σκωπτικό-χιουμοριστικό) ¶σπρα στο πουγκί, ψάρια στο βουνί. ¶σπρος γεννιέται ο κόρακας και μαύρος κατανταίνει. (Παξοί) ¶σπρος ήλιος, μαύρη ημέρα. ¶σχημέ μου στρώσε τάβλα, όμορφέ μου τι θα φάμε. (Παξοί) ¶σχημη στην κούνια, όμορφη στη ρούγα. ¶σχημο παιδί στην κούνια, όμορφο στη ρούγα. Αυγό να πάρεις απ' αυτόν δεν έχει κρόκο μέσα. Αύγουστε, καλέ μου μήνα, να 'σουν δυο φορές τον χρόνο. Αυτά που θες ξενέρωτος, τα κάνεις μεθυσμένος. Αυτός είναι βίος και πολιτεία. Αυτός είναι απ' του διαόλου τη μάνα. Αὐτοῦ γὰρ Ῥόδος καὶ πήδημα. Ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα. Αφεντικά και δούλοι, το ίδιο ούλοι. (με αρνητική διάθεση) ¶φες αυτοίς. Ου γαρ οίδασι τί ποιούσι. Αφήνω γεια τση φτώχειας. (Παξοί) ¶φησε το γάμο και πήγε για πουρνάρια. Αφού έκαμες την εκκλησιά κάμε και τ' άγιο βήμα. ¶φωνος ιχθύς. Αχάριστο ευλογείς, νεκρό δανείζεις. Αχθος αρούρης. Ομηρικόν (Ιλιάς): «Βάρος της γης». -------------------- c:\ When the going gets tough, the tough get going ...
	Bookmark this:

Replies

NickTheGreek View Member Profile	23 Sep 2012, 10:49 AM Post #2
Administrator Group: Admin Posts: 118175 Joined: 3-June 05 From: Athens, Greece Member No.: 1 Zodiac Sign: Gender:	Ο Ο ανήφορος φέρνει κατήφορο. Ο άνθρωπος ότι μπορεί κι ο Θεός ότι θέλει. Ο αποθανών δεδικαίωται. Οι τεθνεώτες δεδικαίωνται. Ο Απρίλης ρίχνει τη δροσιά κι ο Μάης τα λουλούδια. Ο άρρωστος θέλει γιατρό κι ο πεθαμένος κλάμα. Ο βήχας, ο έρωτας και τα λεφτά δεν κρύβονται. Ο βήχας, ο έρωτας και ο παράς δεν κρύβονται. Ο βρεγμένος τη βροχή δεν τη φοβάται. Ο γάιδαρος είν' γάιδαρος και ας φορεί και σέλα. Ο γάτος κι ο καλόγερος πολυαγαπούν το ψάρι, κι η παντρεμένη το φιλί, κι η λεύτερη το χάδι. Ο γέγονε, γέγονε. Ό,τι έγινε, έγινε. (Πβ.Ιω.ΙΘ'22) Ο Γενάρης δεν γεννά μήτε αυγά μήτε πουλιά, μόνο χιόνια και νερά. Ο γέγραφα γέγραφα. Ότι γράφει δεν ξεγράφει. Ο γραμμάτων άπειρος ου βλέπει βλέπων. Ο αγράμματος είναι στην ουσία τυφλός. Ο δέ ψευδής λόγος γίνεται παρά το πρώτον ψέυδος. Ο δικηγόρος ναν΄παλιός και ο γιατρός σου νέος. Ο έρως χρόνια δεν κοιτά. Ο έχων ώτα ακούειν ακουέτω. Ο θάνατός σου η ζωή μου. Ο Θεός αγαπάει τον κλέφτη, αγαπάει και το νοικοκύρη. Ο θεός αγαπάει τον κλέφτη, μα σαν τον νοικοκύρη, όχι. Ο θεός βλέπει βουνά και ρίχνει χιόνι. Ο θεός έφκιασε τον κόσμο κι είπε: "Οπόχει μυαλό ας πορεύεται." (Κεφαλονίτικη ) Ο θεός οικονομάει κι ο διάολος τα χαλάει. Ο καθένας για λόγου του κι ο θεός για όλους. (Κεφαλονίτικη) Ο καθένας με τα λόγια χτίζει ανώγια και κατώγια. Ο καθένας την πορδή του μοσχολίβανο την έχει. (από Μακεδονία) Ο καιρός είναι γιατρός. Ο κακός το πρωί, το βράδυ χειρότερος. (Βυζαντινή) Ο κανατάς όπου θέλει κολλάει τα χερούλια. (Κεφαλονίτικη) Ο καλόγερος κοιμάται κι ο Θεός του μαγειρεύει. Ο καλός καλό δεν έχει. Ο καλός ο καπετάνιος στη φουρτούνα φαίνεται. Ο καλός καραβοκύρης στη φουρτούνα φαίνεται. Ο καλός ο μύλος όλα τα αλέθει. Ο καλός ο φίλος στην ανάγκη φαίνεται. Ο κερατάς το μαθαίνει πάντα τελευταίος. Ο κλέψας του κλέψαντος. Ο κόσμος τό 'χει τούμπανο κι αυτός κρυφό καμάρι. Ο κουζουλός ο γάιδαρος, πάντα πουλάρι δείχνει. Ο κουτσός με το 'να πόδι δίνει μια και πάει στην Πόλη. Ο Κρητικός δεν ξέρει από θάλασσα. Ο λόγγος δεν εφοβήθει το τσεκούρι μα το στειλιάρι. (Αρκαδία) Ο λύκος δε βρωμίζει τη φωλιά του. Ο λύκος έχει τ' όνομα κι η αλεπού τη χάρη. Ο λύκος κι αν εγέρασε κι άσπρισε το μαλλί του, μήτε τη γνώμην άλλαξε μήτε την κεφαλήν του. Ο λύκος σαν γεράσει, μασκαράς των σκυλιών γίνεται. Ο λύκος στην αναμπουμπούλα χαίρεται. Ο λύκος στην αντάρα χαίρεται. Στην αντάρα τρέχει ο λύκος. Ο Μάης έχει τ' όνομα ο Απρίλης τα λουλούδια. Ο Μάρτης ο πεντάγνωμος πέντε φορές εχιόνισε και πάλι το μετάνιωσε και πάλι ξαναχιόνισε. Ο Μάρτης πότε κλαίει και πότε γελάει. Ο Μάρτης ώρα βρέχει και χιονίζει κι ώρα μαρτολουλουδίζει. Ο μέν λόγος θαυμαστός, ο δέ λέγων άπιστος. Ο μη δαρείς ου παιδεύεται. Αν δε φάει κανείς ξύλο δε μαθαίνει γράμματα. Ο μη εργαζόμενος μηδέ εσθιέτω. Ο μπακάλης αν μπαταξιάνει, τα παλιά τεφτέρια πιάνει. Όποιος δεν εργάζεται δεν πρέπει να τρώει. (Πβ. Παύλ. Τιμόθ. Γ'10) Ο μη ων μεθ' ημών καθ' ημών (εστί). Όποιος δεν είναι με το μέρος μας είναι εναντίον μας. (Πβ. Ματθ. ΙΒ'30) Ο νοικοκύρης είναι το αλάτι του σπιτιού. Ο νόμος είναι νόμος. Ο ξυπόλυτος είδε τον κουτσό και παρηγορήθηκε. Ο παπάς ευλογάει πρώτα τα γένια του. Ο παπουτσής ξυπόλητος κι ο ράφτης μπαλωμένος. Ο πεινασμένος καρβέλια ονειρεύεται. Ο πλούσιος έχει την τιμή, ο πλούσιος και τη δόξα. Ο πνιγμένος απ' τα μαλλιά του πιάνεται. Οποιος περιμένει απ΄τη γειτονιά γεύεται μα δε δειπνά. (Ζάκυνθος) Ο που αγάλι-αγάλι περπατεί μακριά μπορεί να πάει. Ο που έχει κόρη ακριβή, του Μάρτη ο ήλιος μην τη δει. Ο που καβαλάει ξένο άλογο, μεσοδρομίς πεζεύει. Ο που ζυγιέται στους γκρεμούς βουνά μην ανεβαίνει. Ο σκισμένος το σκίσιμο δεν το φοβάται. (Αχαΐα) Ο σκισμένος κι' αν σκιστεί πόνο δεν θα αισθανθεί. (Αχαΐα) Ο σκοπός αγιάζει τα μέσα. Ο σπόρος κι ο παράς, αν δεν σκορπιστούν δεν αυγαταίνουν. Ο τεμπέλης κι ο φαγάς ή χωροφύλακας ή παπάς. (Αρκαδία) Ο Φλεβάρης κι αν φλεβίσει, καλοκαίρι θα μυρίσει. Ο Φλεβάρης κι αν φλεβίσει, καλοκαίρι θα μυρίσει, μα σαν τύχει και θυμώσει, μες στα χιόνια θα μας χώσει. Ο Φλεβάρης με νερό, κουτσός μπαίνει στο χορό. Ο Χάρος φίλους και εχθρούς σ' ένα τραπέζι σμίγει. Ο χειρότερος κουφός είν' αυτός που δε θέλει ν' ακούσει. Ο χοίρος τη λάσπη κυνηγά. Ο χορός καλά κρατεί. Ο ψεύτης κι ο κλέφτης το πρώτο χρόνο χαίρονται. Οι αιώνες αντιγράφουν αλλήλους. (αρχαιοελληνικό ρητό) Οι ακαμάτρες κι οι χαζές έχουν τις τύχες τις καλές. (σκωπτικό-χιουμοριστική) Οι πουτάνες κι οι τρελές έχουν τις τύχες τις καλές. (σκωπτικό-χιουμοριστική) Οι γύφτοι τα μαλώματα για πανηγύρια τά 'χουν Οι δρόμοι είναι ανοιχτοί και τα σκυλιά δεμένα. Οι καλοί λογαριασμοί κάνουν τους καλούς φίλους. Οι κάμποι θρέφουν άλογα και τα βουνά λεβέντες. Οι μούτσοι που γαμούσαμε 'γίναν καπεταναίοι. (σκωπτικό-χιουμοριστική) Οι όψιμες θέλουν βροχές κι οι πρώιμες δροσούλες. Οι πολλοί καπεταναίοι ρίχνουν έξω το καράβι. Οι πολλοί μάγειροι τη χαλάν τη σούπα. Οι Χιώτες πάνε δυο-δυο. Οκτώβρη και δεν έσπειρες, οκτώ σακιά δε γέμισες. Οκτώβρη και δεν έσπειρες, στάρι μην περιμένεις. Όλα εδώ πληρώνονται. Όλα τα δάχτυλα δεν είναι ίσα. Όλα τα πουλιά μισεύουν, οι κοράκοι μόνο μένουν. Όλα τα φαντάσματα, του ύπνου αναγελάσματα. Όλα τά 'χε η Μαριωρή, ο φερετζές της έλειπε. Όλα του γάμου δύσκολα κι η νύφη γκαστρωμένη. Όλες οι μέρες είναι του Θεού. Όλο το αβγό στην πίτα. Όλοι κλαίνε τον πόνο τους κι ο μυλωνάς τ' αυλάκι. Όλοι οι καλοί μαζί, κι ο ψωριάρης χώρια. Όλοι όλοι αντάμα κι ο ψωριάρης χώρια. Όλοι όλοι αντάμα κι ου ψώριαβος αχώρια. Όλοι στο ίδιο καζάνι βράζουμε. Όμοιος ομοίω αεί πελάζει. Όμοιος τον όμοιο αγαπά κι όμοιος τον όμοιο θέλει. Όμοιος τον όμοιο και η κοπριά τα λάχανα. Όμοιος τον όμοιο γύρευε, πουτάνα την πουτάνα, κι ο κερατάς τον κερατά να περπατούν αντάμα. Όμοιος στον όμοιο κι η κοπριά στα λάχανα. Ομορφιά χωρίς χάρη, αγκίστρι χωρίς δόλωμα. Όνομα και μη χωριό. Όντες θέλει να χαλάσει ο θεός το μέρμυγκα, του βάνει φτερά και πετάει. (Κεφαλονίτικη) Ονείρατα μοι λέγεις. Όπερ έδει δείξαι. Όπερ και εγένετο. Όποιος αγάλια περπατεί, πολύ μακριά πηγαίνει. Όποιος αέρας κι αν φυσά, ο μύλος πάντα αλέθει. Όποιος βιάζεται σκοντάφτει. Όποιος βγάνει και δε βάνει, γρήγορα στον πάτο φτάνει. Όποιος γελάει τη γη κι η γης τόνε γελάει. Όποιος γίνεται πρόβατο τον τρώει ο λύκος. Όποιος γυρίζει, μυρίζει κι όποιος κάθεται, βρωμάει. Όποιος δε θέλει να ζυμώσει πέντε μέρες κοσκινίζει. Όποιος δε θέλει να ζυμώσει σαράντα μέρες κοσκινίζει. Όποιος δε θέλει κούρταλα, στο χαλκιδειό δεν πάει. Όποιος δε μιλεί τον θάφτουν. Όποιος δεν έχει μαυρομάτα, φιλάει την τσιμπλομάτα. Όποιος δεν έχει μυαλό έχει πόδια. Όποιος δεν κάνει τρέλες στα νιάτα του, τις κάνει στα γεράματά του. Όποιος δεν τιμάει τη γυναίκα του, την κάνει άτιμη. Όποιος διαβάζει με τ' αρχίδια, γαμάει με τα μάτια. (για την πρεσβυωπία) Όποιος διάβολο αγόρασε, διάβολο πουλάει. Όποιος είν' έξω απ' το χορό, πολλά τραγούδια ξέρει. Όποιος έκανε γούμενος έκανε και κελάρης. Όποιος έχει μαχαίρι τρώει πεπόνι. Όποιος έχει πολύ πιπέρι βάζει και στα λάχανα. Όποιος έχει τα γένια έχει και τα χτένια. Όποιος έχει τη μύγα μυγιάζεται. Όποιος θέλει ν' αγαπήσει, θέλει να χασομερήσει, θέλει άσπρα να ξοδιάσει και να μη τα λογαριάσει. Όποιος θέλει τα πολλά χάνει και τα λίγα. Όποιος καεί απ' το χυλό φυσάει και το γιαούρτι. Όποιος καει στο κουρκούτι φυσάει και το γιαούρτι. Όποιος καμαρώνει γι' αφεντιά, πρέπει κι αφέντης να 'ναι. Οποίος κεντάει το γάιδαρο μυρίζεται τις πορδές του. Όποιος κοροϊδεύει, κοροϊδεύει τον εαυτό του. Όποιος μπλέκει με τα πίτουρα τον τρώνε οι κότες. Όποιος ανακατεύεται με τα πίτουρα τον τρώνε οι κότες. Όποιος νύχτα περπατεί, λάσπες και σκατά πατεί. Όποιος στα σκότη περπατεί, σε λάσπες και σκατά πατεί. Όποιος ξένο σκύλο θρέφει, μόνο το λουρί του μένει. Όποιος πίνει βερεσέ, δυο φορές μεθάει. Όποιος πηδάει πολλά παλούκια, ένα μπαίνει στον κώλο του. Όποιος πρόλαβε τον Κύριο είδε. Όποιος σκάβει το λάκκο του άλλου πέφτει ο ίδιος μέσα. Όποιος σπέρνει ανέμους θερίζει θύελλες. Όποιος σπέρνει τον Οκτώβρη έχει τρεις σωρούς τ' αλώνι. Όποιος στα είκοσι δεν έχει νου, στα τριάντα ας μην προσμένει. Όποιος στην ξέρα περπατεί και θάλασσα γυρεύει, ο διάβολος οπίσω του κουκιά του μαγειρεύει. Όποιος τα φίδια κυνηγά, φίδι θα τον δαγκώσει, κι όποιος τον κίνδυνο αγαπά, αυτός θα τον σκοτώσει. Όποιος φεύγει απ' το μαντρί, τον τρώει ο λύκος. Όποιος φυλάει τα ρούχα του, του μένουν τα μισά. Όποιος χάνει στα χαρτιά κερδίζει στην αγάπη. Όπου αγάλι-αγάλι περπατεί, μακριά μπορεί να πάει. Οπου αγαπάς κατούρησε και όπου μισείς χτενίσου και όπου πολύ-πολύ μισείς, κάτσε κι απονυχίσου. Όπου ακούς πολλά κεράσια, κράτα και μικρό καλάθι. Όπου βλέπεις μάσα, κάτσε κι όπου βλέπεις ξύλο, τρέχα. Όπου γάμος και χαρά η Βασίλω πρώτη. Όπου δεν πίπτει λόγος, πίπτει ράβδος. Όπου δεν τα βγάζει πέρα ο διάολος μοναχός του, στέλνει τη γυναίκα. Όπου είσαι ήμουνα, και όπου είμαι θά'ρθεις (ή θα φτάσεις). Όπου έχει δυο αγαπητικές χαρά έχει μεγάλη, γιατί όταν μαλώνει με τη μια κινάει και πάει στην άλλη. Όπου λαλούν πολλά κοκόρια, αργεί να ξημερώσει. Όπου λαλούν πολλοί κοκόροι, αργεί να ξημερώσει. Όπου 'ναι καλορίζικος γεννάει κι ο κοκοράς του. Όπου πάνε τα πολλά πάνε και τα λίγα. Όπου πεθαίνουνε πολλοί, θάνατο μη φοβάσαι. Όπου υπάρχει καπνός, υπάρχει και φωτιά. Όπου φτύνουν πολλοί μαζί, κυλάει ποτάμι. Όπου φτωχός κι η μοίρα του. Όπως έστρωσες θα κοιμηθείς. Όσα δεν φτάνει η αλεπού τα κάνει κρεμαστάρια. Όσα δεν φτάνει η αλεπού τα λέει αγουρίδες. Όσα είπαμε, νερό κι αλάτι. Όσα ξέρει ο νοικοκύρης δεν τα ξέρει ο κόσμος όλος. Όσα φέρνει η ώρα δε τα φέρνει ο χρόνος. Όσα φέρνει η ώρα, ΔΕΝ τα φέρνει ο χρόνος. Όσα δεν φέρνει ο χρόνος τα φέρνει η στιγμή. Ορθιο το φεγγαράκι ξαπλωτός ο βαρκάρης. Όσες πράσινες φοράδες, τόσες καλοπεθεράδες. Όση ώρα μίλαγες πατέρα, ξέρεις πόσες μύγες έχαψε ο σκύλος; (Αρκαδία) Οσο αραιά είναι τα σκόρδα τόσο χοντραίνουνε (Κρήτη) Ὅσον ζῇς φαίνου /μηδὲν ὅλως σὺ λυποὺ· /πρὸς ὀλίγου ἐστὶ τὸ ζῆν. /τὸ τέλος ὁ χρόνος ἀπαιτεῖ. Όσο καθίζει ο κερατάς, το κέρατό του αυξάνει. Όσο κι αν γέρασε ο Χριστός πέντε θαύματα τα κάνει. Όσο πίν' η πεθερά μας τόσο μας καλοχαιρετάει. Όσος είσαι πάντα φαίνου και κομμάτι παρακάτω. Όταν ακούς την αρκούδα στου γείτονα την αυλή, καρτέρα τη και στη δική σου. (Αρκαδία) Όταν ανακατώσεις τα σκατά, βρωμάνε. Όσο σκαλίζεις τα σκατά, βρωμάνε περισσότερο. Όταν ασπρίσει ο κόρακας και γίνει περιστέρι. Όταν γελάς μη σκεύτεσαι, μα όταν κλαις το ίδιο. Όταν δεις ακρίβεια, καρτέρειε και τη φθήνεια. Όταν δεν μπορεί να δείρει το γάιδαρο, δέρνει το σαμάρι. Όταν διψάει η αυλή σου νερό έξω μη χύσεις. Όταν ευρείς το φόρτωμα πληρώσου το κουρμέκι. Όταν έχεις και δεν τρως, πρέπει να σε δει γιατρός. Όταν θέλεις να φτιάξεις πορτοκαλάδα, θέλεις πορτοκάλια. ¶σχετα αν οι πατάτες είναι πιο φθηνές. Όταν θέλω εσύ δεν θέλεις, τώρα που δεν θέλω, θέλεις, μάθε τώρα, που δεν θέλω, για να θέλεις, όταν θέλω. Όταν κλείνει μια πόρτα, ανοίγει ένα παράθυρο. Όταν κλείνει μια πόρτα, κλείνει κι ένα παράθυρο. Όταν κοιμάται ο γιόκας μου ψωμί δε μας γυρεύει. Όταν λείπει η γάτα, χορεύουν τα ποντίκια. Όταν ο άνθρωπος κάνει σχέδια Ο ΘΕΟΣ γελάει!!! Όταν ο μήνας δεν έχει ρώ (ρ) το κρασί θέλει νερό. Όταν χτυπιούνται δυο σταμνιά, το ένα απ' τα δύο θα σπάσει. Όταν ψοφήσουν τ' άλογα, έχουν τιμή τα γαϊδούρια. Ό,τι βρέξει ας κατεβάσει. Ό,τι δίνεις παίρνεις. Ότι λάμπει δεν είναι χρυσός. Ό,τι μέλλει δεν ξεμέλλει. Ού γαμείς άν νούν έχης (Μένανδρος στους Δειπνοσοφιστές/επιτομή του Αθήναιου του σοφιστή). Ου γαρ έρχεται μόνον (το γήρας). Οὐ φροντὶς Ἱπποκλείδῃ. Ο Ιπποκλείδης δε δίνει δεκάρα (δηλ. δεν τον νοιάζει). Θουκυδίδης, Ιστορίαι 6.129. Ουδείς αναντικατάστατος. Ουδείς εκών κακός. Κανείς δεν είναι κακός με τη θέλησή του (μία από τις βασικότερες διδαχές του Σωκράτη). Ουδείς μωρότερος των ιατρών, αν δεν υπήρχαν οι διδάσκαλοι. Ουδείς χειρότερος εχθρός από τον ευεργετηθέντα φίλο. Ουδέν κακόν αμιγές καλού. Ουδέν κρυπτόν υπό τον ήλιον. Ουκ εα με καθεύδειν το του Μιλτιάδου τρόπαιον. Δε με αφήνει να κοιμηθώ (να ησυχάσω) η νίκη του Μιλτιάδη. Είναι η περίφημη φράση που έλεγε ο Θεμιστοκλής μετά τη νίκη των Αθηναίων στον Μαραθώνα. ¶λλοι την αποδίδουν στη φιλοδοξία και στη ζήλεια του Θεμιστοκλή, και άλλοι στην ανησυχία και στον φόβο του ότι οι βάρβαροι θα ξαναχτυπούσαν σύντομα την Ελλάδα, όπως το διορατικό του δαιμόνιο διέβλεπε. Ουκ εν τω ¶δη μετάνοια. Οὐκ ἐν τῷ πολλῷ τὸ εὖ, ἀλλ᾿ ἐν τῷ εὖ τὸ πολύ. Ουκ επ' άρτω μόνω ζήσεται άνθρωπος. Ο άνθρωπος δεν αξίζει να ζει μόνο για την υλική τροφή του. Ούτε γάμος δίχως κλάματα, ούτε κηδεία δίχως γέλια. Ούτε γάτα ούτε ζημιά. Ούτε γης ούτε ουρανού άπτεται. Ούτε κρύο ούτε ζέστη. Ούτε το διάβολο να δεις, ούτε τον σταυρό σου να κάνεις. Όύτε ψύλλος στον κόρφο του (δε θά 'θελα νά 'μαι). Οὖτις ἐμοὶ γ' ὄνομα. (Οδυσσέας στον Πολύφημο) Κανένας είναι τ' ονομά μου. Ού το εράν νόσος, αλλά το μη εράν. Ουκ αντιλέγοντα δέι τόν αντιλέγοντα πάυειν, αλλά διδάσκειν - ουδέ γάρ τόν μαινόμενον αντιμαινόμενός τις ιάται. Όχι Γιάννης, Γιαννάκης. Όψιμος γιος δε θα γνωρίσει πατέρα. (Βυζαντινή) -------------------- c:\ When the going gets tough, the tough get going ...

Posts in this topic

NickTheGreek Ελληνικές Παροιμίες 23 Sep 2012, 10:44 AM

NickTheGreek Β Βάζει η μυλωνού τον άντρα της με τους πραμ... 23 Sep 2012, 10:44 AM

NickTheGreek Γ Γαία πυρί μιχθήτω. Ας καταστραφεί ... 23 Sep 2012, 10:45 AM

NickTheGreek Δ Δάκρυα τα προοίμια της τέχνης. Λέγ... 23 Sep 2012, 10:45 AM

NickTheGreek Ε Εάλω η πόλις. Κυριεύθηκε η πόλη. Έ... 23 Sep 2012, 10:45 AM

NickTheGreek Ζ Ζαβός ζαβή παντρεύτηκε, ζαβά παιδιά θα κάν... 23 Sep 2012, 10:46 AM

NickTheGreek Η Η αγάπη σου είναι ψεύτικη σαν τ΄Απριλιού τ... 23 Sep 2012, 10:46 AM

NickTheGreek Θ Θα γελάσει το παρδαλό κατσίκι. Θα γυρί... 23 Sep 2012, 10:46 AM

NickTheGreek Ι Ίδιο πρόσωπο έρχεται, ίδιο μαντάτο φέρνει.... 23 Sep 2012, 10:47 AM

NickTheGreek Κ Καβάλα πάν' στην εκκλησιά, καβάλα προσ... 23 Sep 2012, 10:47 AM

NickTheGreek Λ Λαγός την φτέρη έσειε, κακό του κεφαλιού τ... 23 Sep 2012, 10:47 AM

NickTheGreek Μ Μ' ένα σμπάρο δυο τρυγόνια. Μ... 23 Sep 2012, 10:48 AM

NickTheGreek Ν Ν' άκουγε ο Θεός τον κόρακα, όλοι οι γ... 23 Sep 2012, 10:48 AM

NickTheGreek Ξ Ξανθό μουνί, τρελό γαμήσι. Ξένος ... 23 Sep 2012, 10:48 AM

NickTheGreek Ο Ο ανήφορος φέρνει κατήφορο. Ο άνθρωπος... 23 Sep 2012, 10:49 AM

NickTheGreek Π Πάθει μάθος. Μαθαίνουμε παθαίνοντα... 23 Sep 2012, 10:50 AM

NickTheGreek Ρ Ράβδος εν γωνία, άρα βρέχει. Λέγετ... 23 Sep 2012, 10:50 AM

NickTheGreek Σ Σ' αγαπώ κυρά μΆ να κλανΆς, μα όχΆ κι ... 23 Sep 2012, 10:50 AM

NickTheGreek Τ ΤΆ Αγι' Αντωνιού, τ' Αϊ Θανασιού, ... 23 Sep 2012, 10:52 AM

NickTheGreek Υ Ὕστερον πρότερον. "Υπάρχουν... 23 Sep 2012, 10:53 AM

NickTheGreek Φ Φάε λάδι κι έλα βράδυ. Φασούλι το φασο... 23 Sep 2012, 10:53 AM

NickTheGreek Χ Χαιρέτα μας τον πλάτανο. Χαιρέτα μ... 23 Sep 2012, 10:53 AM

NickTheGreek Ψ Ψαρεύει σε θολά νερά. (Ψάχνουμε) ψύλλο... 23 Sep 2012, 10:54 AM

NickTheGreek Ω Ὦ ξεῖν', ἀγγέλλειν Λ... 23 Sep 2012, 10:54 AM

« Next Oldest · Greek Language Lessons & Lifestyle · Next Newest »

1 User(s) are reading this topic (1 Guests and 0 Anonymous Users)

0 Members: