Welcome Guest ( Log In | Register )


 
Reply to this topicStart new topic
> Αυτοκτονία, Με αφορμή τα γεγονότα στο Σύνταγμα
Big
post 6 Apr 2012, 01:25 PM
Post #1


Lifetime commited
Group Icon

Group: Moderators
Posts: 1490
Joined: 8-August 07
From: Παντού και πουθενά
Member No.: 7947
Zodiac Sign: I'm a libra!
Gender: I'm a m!



Από e-mail που έλαβα:

Αυτοκτονία είναι η πράξη στην οποία προβαίνει κάποιος με το να κτείνει (φονεύει) τον εαυτόν. Αυτόχειρ είναι ο δια της ιδίας χειρός φονευμένος, ο αυτοκτόνος. (Λεξικόν ΠΡΩΪΑΣ).

Αυτοκτονίες γίνονται χιλιάδες σ'όλο τον κόσμο και στη χώρα μας, για πολλούς λόγους(οικονομικοί, ερωτικοί κλπ). Η αφαίρεση της ίδιας ζωής δια της αυτοχειρίας είναι κατακριτέα και αποδοκιμαστέα από όλους μας και προ πάντων από τη θρησκεία μας, η οποία δεν συμμετέχει στην ταφή. ΄Ομως η πρόσφατη αυτοκτονία στην πλατεία Συντάγματος του συνταξιούχου φαρμακοποιού, δημιούργησε ποικίλλα σχόλια και εντυπώσεις. Αφορμή έδωσε το ιδιόχειρο σημείωμά που άφησε ο αυτόχειρ, στο οποίο εξηγούσε τους λόγους της πράξης του. Ο χώρος της πλατείας Συντάγματος, έμπροσθεν της Βουλής των Ελλήνων, και η δύσκολη κατάσταση που βιώνει η χώρα μας λόγω των οικονομικών μέτρων, που επέλεξε ο αυτόχειρ, επέτεινε την προσοχή του κοινού καθώς και η έκταση και έμφαση με την ευρεία ενημέρωση που αντιμετώπισαν το γεγονός τα ΜΜΕ.

Κανείς όμως δεν κατέκρινε την πράξη της αυτοκτονίας αυτήν καθ' εαυτήν και δεν συνέστησε, ούτε συμβούλευσε τους πολίτες να μην καταφεύγουν σ' αυτήν την αποτρόπαια και οδυνηρή κατάληξη. Το φαινόμενο αυτό είναι λίαν ανησυχητικό και εγκυμονεί κινδύνους και ανασφάλειες σ' όλη την κοινωνία. Δυστυχώς και πάλι τόσο η πολιτεία, με τους πολιτικούς που έχουμε, αλλά και οι άλλοι φορείς( Υπ.Παιδείας, Εκκλησία, Ραδιοτηλεοπτικά Μέσα, Εφημερίδες κ.λπ.), δεν αντέδρασαν καθόλου και τα αντανακλαστικά τους ήσαν ανύπαρκτα! Αναμέναμε να ανταποκριθούν και με παιδαγωγικό ρόλο να ενημερώσουν τον κόσμο και να τον προσανατολίσουν προς τον ορθό δρόμο της αποστολής και της ύπαρξης του ανθρώπου. Δυστυχώς υπήρξαν απόντες! ΄Ετσι, γεννάται εύλογα η ανησυχία, και ευχόμαστε να διαψευσθούμε, μήπως η πράξη αυτού του αυτόχειρα βρει και άλλους μιμητές! Και φυσικά τότε τα αποτελέσματα μιας τέτοιας κατάστασης θα είναι οικτρά και οι συνέπειες απρόβλεπτες.

Επειδή το μεταπολιτευτικό καθεστώς επέφερε πλείστες όσες καταστροφές στο όνομα της πλέριας προοδευτικότητας και δημοκρατικότητας, με αποτέλεσμα να υπάρχει παντού αναρχία, αταξία και διάλυση, οι δε αρχές του σεβασμού στα ιδανικά και ιδεώδη της πατρίδας, της θρησκείας και της οικογένειας να παρουσιάζονται ως γραφικά και παλαιομοδίτικα και ξεπερασμένα, οφείλουμε εμείς όσοι πιστεύουμε σ΄αυτά να αφυπνισθούμε, να αντιδράσουμε και να ενεργοποιηθούμε παντού και να συνεισφέρουμε ο καθένας μας, μη επαναπαυόμενοι και όσο μας επιτρέπεται, όπου μπορούμε, να συμβουλεύουμε τους συνανθρώπους μας και προπάντων τους νέους να αντιμετωπίζουν τα προβλήματα με αισιοδοξία, αλληλεγγύη, με πίστη στα ιδανικά, με σεβασμό, υψηλό φρόνημα και δύναμη. Οι πρόγονοί μας πέρασαν πολύ πιο δύσκολες καταστάσεις όπως: πολέμους, κατοχές, προσφυγές, στερήσεις και μύριες άλλες δυσκολίες και όμως επέζησαν. Ας διδαχθούμε απΆ αυτούς και ας εμφυσήσουμε το θάρρος και την αισιοδοξία στις επόμενες γενιές.
Τέλος επί τη ευκαιρία ας θυμηθούμε από την ιστορία μας, ποιες πράξεις « αυτοκτονίας»των προγόνων μας υπήρξαν ηρωικές:
1) Στις 12 Δεκ.1803, ο καλόγερος Σαμουήλ με άλλους πέντε Σουλιώτες, στο Κιούγκι, προτίμησε να μην παραδοθεί στους Τούρκους του Αλή, έβαλε φωτιά στην μπαρουταποθήκη και ανατινάχτηκαν στον αέρα μαζί με τους άντρες του Αλή πασά.
2) Στις 18 Δεκ. 1803, - 57- Σουλιώτισσες κατέφυγαν σ΄έναν βράχο της οροσειράς του Ζαλόγγου που ονομάζεται Στεφάνι και για να μην πέσουν στα χέρια των Τουρκαλβανών, έστησαν χορό και τραγουδώντας γκρεμίστηκαν στο βάραθρο του ποταμού Αχέροντα μαζί με τα παιδιά τους, προτιμώντας το θάνατο από την ατίμωση και τη σκλαβιά.
3) Στις 13 Απρ. 1822, - 13 – νεανίδες της Νάουσας, για να αποφύγουν την ατίμωση από τους Τούρκους, πέφτουν σαν άλλες Σουλιώτισσες στον καταρράκτη της Αραπίτσας, προτιμώντας το θάνατο από την σκλαβιά και την ατίμωση.
4) Στις 10 Απρ. 1826, τη νύχτα της Κυριακής των Βαΐων, η φρουρά του Μεσολογγίου επιχειρεί έξοδο από την αποκλεισμένη πόλη η οποία αποτυγχάνει και ο πληθυσμός αποδεκατίζεται, ενώ ο Χρήστος Καψάλης ανατινάσσει την πυριτιδαποθήκη ανεμόμυλου της πόλης, όπου είχαν καταφύγει -600- ασθενείς, ανάπηροι και γυναικόπαιδα.
5) Κορυζής Αλέξανδρος. πρωθυπουργός Ελλάδος ( Από 29 Ιαν. έως 18 Απρ. 1941). Στις 6 Απρ. 1941 απόρριψε ως πρωθυπουργός, το γερμανικό τελεσίγραφο και στις 18 του ίδιου μήνα αυτοκτόνησε στο σπίτι του, γιατί αρνήθηκε να υπογράψει τη συνθήκη παράδοσης της χώρας του στους Γερμανούς.





--------------------
www.braters.gr

Go to the top of the page
 
Bookmark this: Post to Del.icio.usPost to DiggPost to FacebookPost to GooglePost to SlashdotPost to StumbleUponPost to TechnoratiPost to YahooMyWeb
+Quote Post
NickTheGreek
post 6 Apr 2012, 06:44 PM
Post #2


Administrator
Group Icon

Group: Admin
Posts: 110750
Joined: 3-June 05
From: Athens, Greece
Member No.: 1
Zodiac Sign: I'm a leo!
Gender: I'm a m!



δηλαδή είσαι σίγουρος πως σε 200 χρόνια από τώρα και ο άνθρωπος αυτός δεν θα μνημονεύεται πουθενά ? ακριβώς για την πράξη του και σε πλήρη αντιστοιχία με την παραπάνω λίστα ?

γιατί πρέπει να είναι πιο σημαντική κάποια από τις παραπάνω αυτοκτονίες από του 77χρονου ? αν και ασύγκριτες καταστάσεις εντούτοις τότε η ανθρώπινη ζωή και λιγότερη αξία είχε και όσα αναφέρεις συνετελέσθησαν εν καιρώ πολέμου...

σε καιρούς πολεμικών συρράξεων πολύ πιο εύκολα το άτομο θυσιάζεται από ό,τι σε καιρό ειρήνης... αν είσαι 18 χρονών στρατιώτης στο μέτωπο πάνω στην Πίνδο ή κοντά στην Μόσχα με -10 εώς -40 χωρίς φαγητό, στέγη και ενημέρωση για την πατρίδα και το σπίτι πιο εύκολα προχωράς και αν σε φάνε σε φάγανε...

αν είσαι 77 χρονών με παιδιά και εγγόνια, φαγητό και σπίτι πόσο εύκολο το κάνεις ?

για εμένα πράξεις όπως αυτή που περιέγραψα έχουν την δική τους σημασία και θα το καταλάβουμε μετά από καιρό ... ακόμα και στην εποχή που όλοι πια συνηθίσαμε στα πάντα, θα δείς οτι το όνομα του δεν θα μείνει ανεξίτιλο αλλά η πράξη του σίγουρα.


Πέρα από κόμματα και σκοπιμότητες έχει την δική της σημασία που ξεπερνά κατά πολύ τις δικές μας αναλύσεις.


--------------------

c:\ When the going gets tough, the tough get going ...
Go to the top of the page
 
+Quote Post
Big
post 6 Apr 2012, 07:49 PM
Post #3


Lifetime commited
Group Icon

Group: Moderators
Posts: 1490
Joined: 8-August 07
From: Παντού και πουθενά
Member No.: 7947
Zodiac Sign: I'm a libra!
Gender: I'm a m!



Εμένα θέλω να μου εξηγήσεις γιατί να είναι σημαντικότερη η αυτοκτονία του, από τις παραπάνω, είτε σε περίοδο πολέμου, που αν είδες το βάζω σε εισαγωγικά, είτε σε περιόδους δυσκολιών όπως πριν την μεταπολίτευση.

Ο άνθρωπος όταν δεν έχει ιδανικά και δεν έχει κάποιον να τον στηρίζει λογικό να φτάνει σε τέτοια σημεία. Αυτό σημαίνει ότι δεν σέβεται όχι μόνο την δική του ζωή, αλλά και της οικογένειάς του καθώς και των υπολοίπων συγγενικών του προσώπων. Δεν αυτοκτονεί κάποιος τόσο εύκολα...

Το οτί του την βάρεσε και λόγω χρεών πήγε και αυτοκτόνησε στο Σύνταγμα εμένα μόνο θλίψη μου προκαλεί και αγανάκτηση. Και όλα αυτά όχι λόγω του μνημονίου αλλά λόγω της αλλαγής των χαρακτήρων μας, ως άνθρωποι, του τότε (όπως αναφέρει η πρώτη δημοσίευση) με το τώρα.


Για θυμήσω πόσες αυτοκτονίες είχαμε το '99 την χρυσή περίοδο του χρηματηστηρίου. Υπήρχε ανάλογη αντιμετώπιση?


--------------------
www.braters.gr

Go to the top of the page
 
+Quote Post
NickTheGreek
post 6 Apr 2012, 08:58 PM
Post #4


Administrator
Group Icon

Group: Admin
Posts: 110750
Joined: 3-June 05
From: Athens, Greece
Member No.: 1
Zodiac Sign: I'm a leo!
Gender: I'm a m!



πάμε ανάποδα : το '99 είχε ήδη αρχίσει η κατρακύλα και την πάτησαν άνθρωποι που μπορείς να τους κρίνεις με όποιο τρόπο θέλεις αλλά απλά εγκλωβίστηκαν... είναι κωμικοτραγικό να δανείζεσαι για να παίξεις στο ΧΑΑ αλλά μην ξεχνάς και τον ρόλο της πολιτικής ηγεσίας και των ΜΜΕ που με συστηματική πλύση εγκεφάλου αναβόσβηναν πινακίδα "Αμερικάνικο Όνειρο" για να βγούν τα μασούρια και οι λίρες από τα σεντούκια...

τώρα, αν θέλεις να μιλήσουμε για το θέμα της αυτοκτονίας φιλοσοφικά, έχω ιδιαίτερες απόψεις : δηλαδή αν σε φάνε τα λιοντάρια και σε βασανίσουν είσαι ήρωας ή οσιομάρτυρας αλλά αν το κάνεις ο ίδιος αφορίζεσαι ?

οι σουλιώτισες είναι ηρωίδες αλλά ο 77χρονος όχι ? ποιός το λέει ? αν το λέει η ιστορία τότε περίμενε 50 χρόνια τουλάχιστον καθώς σύμφωνα με ιστορικούς είναι αδύνατον να αποστασιοποιηθείς από το σήμερα και να γράψεις όσο το δυνατόν αντικειμενικότερα αν δεν μεσολαβεί μισός αιώνας τουλάχιστον.

πως ξέρουμε αν αυτοκτόνησε εύκολα ή δύσκολα ?

και γιατί πρέπει να κατακρίνουμε το δικαίωμα του ατόμου στην αυτοδιάθεση, τελικά ορίζει το άτομο την ύπαρξη του ή όχι ?

δεν σε προβληματίζει πως μορφωμένοι άνθρωποι και όχι κυκλοθυμικού έφηβοι πράττουν έτσι και κατά συνείδηση προς την αυτοχειρία ?

ο 77χρονος ήταν σύμφωνα με τον περίγυρό του μορφωμένος και κοσμογυρισμένος...

κι ο Λιαντίνης το ίδιο, λέω εγώ

βασικά αντιστρέφω το ερώτημα : μπορείς να πείς δηλαδή οτι ήταν λιγότερο σημαντική από τις παραπάνω ? εγώ πιστεύω πως ήταν πολύ πιο δύσκολη βασικά : άλλο να αυτοκτονήσω μαζί με άλλους δέκα όπου παίζει ρόλο και η ομαδική κοινωνική πίεση ( πολλές φορές κάνουμε πράγματα πολύ πιο εύκολα όταν και οι άλλοι δίπλα κάνουν το ίδιο, διαφωνείς ? ) και άλλο να κάνεις κάτι τέτοιο σε καιρό ειρήνης ξαναλέω και μόνος σου

και μόνο το γεγονός πως το συζητάμε και προβληματιζόμαστε σημαίνει πως το μήνυμα της ενέργειας αυτου του ανθρώπου υπάρχει και χρήζει ανάλυσης


--------------------

c:\ When the going gets tough, the tough get going ...
Go to the top of the page
 
+Quote Post
Big
post 6 Apr 2012, 09:15 PM
Post #5


Lifetime commited
Group Icon

Group: Moderators
Posts: 1490
Joined: 8-August 07
From: Παντού και πουθενά
Member No.: 7947
Zodiac Sign: I'm a libra!
Gender: I'm a m!



Να τα πάρω ένα ένα:

Αρχικά το '99 συναίβε ότι λες. Πλήρη πλύση εγκεφάλου. Το ίδιο συμβαίνει και σήμερα. Και στις 2 περιπτώσεις ο λαός την πλήρωσε τόσο με την τσέπη του όσο και με την ζωή του, ειδικώς και μερικώς.

Όσον αφορά την αυτοκτονία:
-Θεολογικά:Η δισχιλιετής παράδοση της Εκκλησίας μας διδάσκει χωρίς καμμία απολύτως αμφιβολία ότι ο αυτόχειρας δεν κηδεύεται, εκτός βέβαια αν είναι παράφρονας. Όταν μάλιστα τα Κοιμητήρια ανήκαν στην Εκκλησία και όχι όπως σήμερα στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, οι αυτόχειρες όχι μόνο δεν εκηδεύοντο με εκκλησιαστική κηδεία, αλλά εν σιωπή εθάπτοντο εκτός του περιβόλου του Κοιμητηρίου. Η πρακτική αυτή δεν είναι μόνον προφορική παράδοση της Εκκλησίας που φτάνει μέχρι τους αγίους Αποστόλους και το Χριστό , αλλά αποτελεί και Κανονική υποχρέωση που απορρέει από γραπτό Ιερό Κανόνα. Αυτός είναι ο 14ος ι. Κανών του αγίου Τιμοθέου Αλεξανδρείας, που έχει Οικουμενικό κύρος μετά την επικύρωσή του από τον 2ο Κανόνα της έκτης Οικουμενικής Συνόδου.

-Ερμηνευτικά: Αν κάποιος που δεν έχει τα λογικά του αυτοκτονήσει ή πέσει σε γκρεμό, γίνεται λειτουργία γιΆ αυτόν ή όχι; Απάντηση: Ο κληρικός πρέπει να ξεχωρίσει σχετικά μΆ αυτόν αν το έχει κάνει αυτό, επειδή ήταν πραγματικά εκτός εαυτού. Γιατί πολλές φορές οι συγγενείς του σκοτωμένου θέλοντας να επιτύχουν τη λειτουργία και την προσευχή γιΆ αυτόν, λένε ψέματα ότι δεν είχε τα λογικά του. Σε κάποιες περιπτώσεις αυτό το έχει κάνει επειδή επηρεάστηκε από ανθρώπους ή σε άλλες περιπτώσεις επειδή επηρεάστηκε από ανθρώπους ή σε άλλες περιπτώσεις επειδή λιγοψύχησε και επομένως δεν πρέπει να γίνεται λειτουργία γιΆ αυτόν· γιατί είναι φονιάς του εαυτού του. Πρέπει λοιπόν ο κληρικός να εξετάσει με ακρίβεια για να μην αμαρτήσει» »[1].

Αυτά ορίζει ο ι. Κανόνας. Όπως καθένας αντιλαμβάνεται δεν τίθεται καθόλου υπό συζήτηση το ζήτημα αν ο αυτόχειρας κηδεύεται ή όχι. Θεωρείται δεδομένο ότι δεν κηδεύεται. Το ενδιαφέρον του Κανόνα στρέφεται στην ειδική ευθύνη του ιερέως να ερευνήσει επισταμένως την περίπτωση, όταν προβάλλεται το επιχείρημα ότι ο αυτόχειρας ήταν παράφρων, ώστε να μην εξαπατηθεί από τους συγγενείς που ζητούν κήδευση. Η αυτοκτονία ήταν πάντα το μεγαλύτερο έγκλημα μέσα στη ζωή της Εκκλησίας γιατί συνιστούσε βλασφημία στο ¶γιο Πνεύμα για την οποία ο Χριστός είπε ότι δεν θα συγχωρεθή ούτε στον παρόντα αιώνα ούτε στον μέλλοντα. Ο Κανόνας αυτός επαναλαμβάνει ό,τι είχε δεχθή η Εκκλησία μέχρι τότε και σημειώνει τη μόνη Οικονομία που μπορεί να γίνει στους αυτόχειρες, δηλαδή να κηδεύονται μόνον οι «εκφρενείς» εξ αυτών και μάλιστα μετά από επισταμένη εξέταση της κάθε περιπτώσεως.

Όπως είναι γνωστό σε όσους έχουν εκκλησιολογική συνείδηση και δεν βλέπουν «μαγικά» την Εκκλησία, δηλαδή μόνο ως τελετουργικό θεσμό που κάνει γάμους, κηδείες, βαπτίσεις και άλλα «κοινωνικά» γεγονότα, οι ιεροί Κανόνες είναι οι αιώνιοι νόμοι που κυβερνούν την Εκκλησία. Οι νόμοι αυτοί έχουν μέσα τους τέτοια αγάπη για τον άνθρωπο, που είναι ακατανόητη στην εποχή μας. Σήμερα υπάρχει πολλή αγαπολογία και λίγη πραγματική αγάπη. Η αληθινή ευσέβεια έχει γίνει ευσεβισμός και ο ρόλος του ιερέα αντί να αποβλέπει στη θεραπεία των ανθρωπίνων παθών περιορίζεται στο χάιδεμα αυτών των παθών.

Οι δηλώσεις της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου:

http://hristospanagia1.wordpress.com/2012/...83%CF%85%CE%BD/

Αυτοκτονία και φιλοσοφία: Επειδή μου ανέφερες το όνομα Λιαντίνης, που έτυχε να έχω καθηγήτριες και την γυναίκα του στο μάθημα της φιλοσοφίας και την κόρη του, θα σου παραθέσω ένα κομμάτι από ένα site με λόγια του που έχω κρατήσει καιρό καθότι ετοιμάζω κάτι.

Πάμε λοιπόν: "Όταν αυτοκτονεί ο άλλος γιατί χρεοκόπησε ή από ερωτική απογοήτευση ή σαν τον Λεωνίδα στις Θερμοπύλες από χρέος… αυτές δεν είναι αυτοκτονίες.

Η αυτοκτονία, έστω κι αν έχει σαν αυτουργό το Λεωνίδα της Σπάρτης ή τον Αίαντα, είναι περίπτωση παθολογική στο βαθμό που είναι αφύσικη. Στο βαθμό, δηλαδή, που το χρέος ή το πάθος αποστρατεύει τη φύση μας. Την υπαρκτική μας δηλαδή ηρεμία και κανονικότητα."

και το link: http://eleysis69.wordpress.com/%CE%B1%CF%8...2-%CE%B1%CF%85/

Πιστεύω να σε κάλυψα σε ερωτήματα σχετικά με αυτοδιάθεση, την μόρφωση κλπ.

Αν θες να σου απαντήσω ειλικρινά, και μόνο από το σημείωμα πιστεύω ότι ο άνθρωπος δεν είχε σώας τα φρένας του. Επαναλαμβάνω ότι θλίβομαι με την πράξη του και κατανοώ την κατάσταση στην οποία είχε περιέλθει. Πρόλα αυτά δεν συμφωνώ και δεν επικροτώ μία τέτοια πράξη, ως πράξη ηρωισμού και σημάδι διαφόρων μορφών εκδηλώσεων που θέλουν να τον φέρου ως επαναστάτη- ήρωα.


--------------------
www.braters.gr

Go to the top of the page
 
+Quote Post
NickTheGreek
post 6 Apr 2012, 09:40 PM
Post #6


Administrator
Group Icon

Group: Admin
Posts: 110750
Joined: 3-June 05
From: Athens, Greece
Member No.: 1
Zodiac Sign: I'm a leo!
Gender: I'm a m!



στο τέλος κάτι δεν βγάζει νόημα..

από τη μια : "Όταν αυτοκτονεί ο άλλος γιατί χρεοκόπησε ή από ερωτική απογοήτευση ή σαν τον Λεωνίδα στις Θερμοπύλες από χρέος… αυτές δεν είναι αυτοκτονίες." άρα πάθος, χρεοκοπία ή καθήκον > μη αυτοκτονία

και από την άλλη : "Η αυτοκτονία, έστω κι αν έχει σαν αυτουργό το Λεωνίδα της Σπάρτης ή τον Αίαντα, είναι περίπτωση παθολογική στο βαθμό που είναι αφύσικη. Στο βαθμό, δηλαδή, που το χρέος ή το πάθος αποστρατεύει τη φύση μας. Την υπαρκτική μας δηλαδή ηρεμία και κανονικότητα."

άρα χρέος, πάθος που διαταράσσουν την ηρεμία μας και οδηγούν στην αυτοχειρία > αυτοκτονία

τελικά, αφού εξετάζεις τα κίνητρα για να αποφανθείς, θεωρείς πως δεν είχε αρκετά ? μα δεν μπορείς να ξέρεις αν αυτό που θεωρείς αφύσικο ο άλλος το θεωρεί φυσικό ή αν το χρέος και το άγχος που μπορεί για εμένα να είναι κάτι ασήμαντο σε σχέση πχ με την υγεία αν το βλέπει κι άλλος έτσι

είναι εύκολο να λες ο Morrison και ο Kurt Cobain αυτοκτόνησαν από τα ναρκωτικά άρα απορρίπτονται τα κίνητρά τους και κατακρίνονται οι πράξεις του.

Εγώ σε τέτοια θέματα είμαι αγνωστικιστής και λέω απλά πως δεν μπορείς να ξέρεις τι πέρασαν και οι δύο τους, άλλο πράγμα να δείς μια ταινία με τη ζωή τους και αλλο να ζούσες μια ημέρα στην θέση τους... μπορεί να το λάτρευες ή και να έκανες το ίδιο

το ίδιο και με τον κύριο: από το σημείωμα πρόλαβες και έβγαλες το φοβερό συμπέρασμα πως "δεν είχε σώας τας φρένας"... τι είναι αυτά που λες, πρέπει όλοι οι ψυχολόγοι και ψυχίατροι της υφηλίου να σκίσουν τα πτυχία τους τώρα αμέσως, έβγαλες διάγνωση από χειρόγραφο σημείωμα υποψήφιου αυτόχειρα και ... φοβερό ... δεν είχε ψυχική ηρεμία λίγο πριν τερματίσει την ζωή του...

δική σου η άποψη, σεβαστή αλλά δες το και λίγο αφαιρετικά.

όσον αφορά το άλλο "κατανοώ την κατάσταση του" εγώ πάλι προσπαθώ αλλά όπως είπα άλλο η θεωρία και άλλο η πραγματικότητα.

Αλλο να βλέπεις παιδάκια στην Αφρική να πεινάνε και άλλο να είναι ένα από αυτά ή ακόμα χειρότερα ο πατέρας ενός από αυτά.

το ερώτημα βασικά είναι άλλο : είναι ο τελευταίος που θα κάνει το ίδιο με όσα ήδη γίνονται και βασικά τα ΜΜΕ έχουν ασχοληθεί ή γνωρίζουν πόσα άλλα τέτοια κρούσματα υπάρχουν ? απλά πουλάει αυτό επειδή έγινε στο μετρό στο Σύνταγμα, αν γίνει κατ' οίκον το κρύβουν και οι συγγενείς για να γίνει η ταφή σε αγαστή συνεργασία με την αστυνομία ( ακριβώς το ίδιο έγινε με δικό μου συγγενή ) και η ζωή συνεχίζεται

άρα, από την στιγμή που ξαναλέω αποφασίζει κάποιος κάτι τέτοιο στα 77 με παιδιά και ανθρώπους που αγαπά και τον αγαπούν μπορεί να είναι τρελός όπως υπαινίσσεσαι, απελπισμένος πιστεύω εγώ, αλλά μπορεί μετά από χρόνια και ήρωας....

Ο Βελουχιώτης αυτοκτόνησε πριν τον συλλάβουν αλλά δεν είναι ήρωας καθώς η παράταξή του έχασε...

αλήθεια αν οι Πέρσες κέρδιζαν στις Πλαταιές και στη Σαλαμίνα κι έφτανε ο Ξέρξης μέχρι την Ιταλία θεωρείς ειλικρινά πως ο Λεωνίδας θα ήταν ήρωας σήμερα ?

αν οι Τούρκοι ειχαν ακόμα και σήμερα όλο τον ελλαδικό χώρο υπό κατοχή τα παραδείγματα που έφερες θα ήταν ήρωες ?

η Ιστορία όχι μόνο γράφεται μετά από χρόνια αλλά γράφεται και από τους νικητές. ¶ρα και στην περίπτωσή μας αν κάποια στιγμή ανατείλει ένας δικαιότερος κόσμος ο 77χρονος θα είναι ήρωας...

αλλιώς...

θα γεμίσει ο τόπος από παρόμοια κρούσματα


--------------------

c:\ When the going gets tough, the tough get going ...
Go to the top of the page
 
+Quote Post
Big
post 6 Apr 2012, 11:54 PM
Post #7


Lifetime commited
Group Icon

Group: Moderators
Posts: 1490
Joined: 8-August 07
From: Παντού και πουθενά
Member No.: 7947
Zodiac Sign: I'm a libra!
Gender: I'm a m!



Σου λέει λοιπόν ο Λιαντίνης:

Ξεκινά: "Όταν αυτοκτονεί ο άλλος γιατί χρεοκόπησε ή από ερωτική απογοήτευση ή σαν τον Λεωνίδα στις Θερμοπύλες από χρέος… αυτές δεν είναι αυτοκτονίες."

"Η αυτοκτονία, είναι περίπτωση παθολογική στο βαθμό που είναι αφύσικη."

Γιατί λες ότι το ένα αντικρούει το άλλο. Το ίδιο πράγμα λέει. Σου λέει ότι η αυτοκτονία δεν είναι κάτι το λογικό. Κάθε λογικός άνθρωπος δεν αυτοκτονεί. Όταν έχεις τάσεις για κάτι τέτοιο είναι αφύσικο δλδ παραφύσην. Και όταν λέει χρέος δεν εννοεί το οικονομικό αλλά το χρέος προς την πατρίδα. Για αυτό λέει για τον Λεωνίδα και τον Αίαντα ο οποίος είχε πέσει πάνω στο ξίφος του γιατί δεν του δόθηκαν τα όπλα του Αχχιλέα.

Όπως εγώ βγάζω συμπέρασμα για αυτά που έγραφε στο σημείωμα (καθότι έχω κάνει και ψυχολογία και γραφικό εσωτερισμό κλπ και παρατηρήσεις σε κλινικές) και τον κρίνω, έτσι σέβομαι και τις απόψεις των άλλων. Θα μου πεις ο καθένας έχει δικούς του τρόπους αντίδρασης. Αλλά οι εποχές είναι διαφορετικές και η προσωπικότητα του καθενώς διαφορετική που του προστάζει διαφορετικούς τρόπους αντίδρασης.

Το τι λένε οι συγγενείς, η οικογένεια και οι λοιποί μετά τον θάνατό του δεν μου λέει κάτι. Κανένας δεν μπορεί να ξέρει τι γινόταν στο σπίτι του και πολύ περισσότερο στο μυαλό του. Εσύ αποκλείεις ο άνθρωπος να είχε προβλήματα στο σπίτι του (και εγώ σου βάζω και λόγω κρίσης) και λόγω χαρακτήρα να μην μπορεί να αντέξει τέτοια κατάσταση?? Εγώ σου λέω ναι μπορεί να υπήρχε μεγάλη ένταση και πολλά προβλήματα λόγω των οικονομικών καταστάσεων που περνούσε και πίστευε ότι με μία τέτοια κίνηση να έδινε την εξιλέωση και την ηρεμία στην ψυχή του. Δεν μπορείς να ξέρεις τι έχει ο καθένας στο μυαλό του όπως λες και εσύ.

Και αν θες να σου το πω σφαιρικά μπορώ να σου το ξανά πω: Ο άνθρωπος δεν άντεχε τέτοια ψυχολογική πίεση. Δεν είχε που να την εκτονώσει. Σου λέει θα πάω να τα κάνω λίμπα. Πως θα κάνω αίσθηση? Θα πάω στην πλατεία Συντάγματος. Εμένα προσωπικά ποιος μου λέει ότι δεν πήγε και στην Βουλή να το κάνει..... Για φαντάσου αίσθηση που θα είχε! Το ανυσηχιτικό όμως είναι κάτι άλλο που κανείς δεν μας το λέει. Δεν υπήρχε ΕΝΑΣ συνάνθρωπος να τον αποτρέψει; Κανείς; Όλοι παρακολουθούσαν απλά να δουν τι θα κάνει. Αυτό για μένα είναι σημαντικότερο, μετά την πράξη του ανθρώπου που αυτοκτόνησε.

Η πράξη του αυτή γιατί να θεωρηθεί πράξη τιμής και όχι απόγνωσης; Η πράξη του αυτή είχε σαν αιτία τι από όλα; Την κρίση; Την αξιοπρέπειά του (εξαιτίας της κρίσης); τι από όλα;

Όλα τα παραδείγματα που μου αναφέρεις και τα οποία αφορούν ΜΟΝΟ περιόδους πολέμου είχαν ένα λόγο πάντα από πίσω. Κάποιες αξίες. Την πατρίδα, την ελευθερία κλπ

Ο συγκεκριμένος τι είχε? Την δικιά του αξιοπρέπεια και τιμή. Προς τι λοιπόν ο χαρακτηρισμός σαν ήρωα, σαν κάτι προτάκουστο??

Ο συνάνθρωπός μας που έβαλε φωτιά πάνω του έξω από την τράπεζα για να αυτοκτονήσει, ήταν θες να μου πεις ήρωας, ή θα γίνει ήρωας αν βγει η Ελλάδα από την κρίση??

Ήρωες είναι τα παιδιά που πέθαναν στα Ίμια ας πούμε που θυσιάστηκαν για την προστασία της πατρίδας μας και κάποιων ιδανικών.

Όπως πάντα βέβαια στην Ελλάδα υπάρχει η εμπορευματοποίηση ενώς γεγονότος που κάποιοι δεν αφήνουν να πέσει κάτω.

υ.γ. Τα ίδια λέμε σε βασικές γραμμές απλά διαφωνούμε για τον ίδιο τον άνθρωπο από ότι έχω καταλάβει. Απλά εσύ αφήνεις και το ενδεχόμενο να τον αναδείξει η ιστορία ήρωα, που από την μεριά μου δεν συμφωνώ.


--------------------
www.braters.gr

Go to the top of the page
 
+Quote Post
www.yourforum.gr
post 7 Apr 2012, 08:25 AM
Post #8


No comments
Group Icon

Group: Admin
Posts: 31635
Joined: 8-July 05
Member No.: 121
Zodiac Sign: I'm a leo!
Gender: I'm a m!



εδώ βασικά διαφωνούμε κάθετα : όταν κρούσματα σαν αυτό θα δείς να πολλαπλασιάζονται κάτσε κάθε φορά να κάνεις το ψυχολογικό προφίλ του καθενός και να εικάζεις πως ήταν σε αδιέξοδο και απόγνωση. Κουβέντα για τα συστημικά αίτια που οδηγούν τον κόσμο σε απόγνωση... σε λίγο θα διαβάσω οτι απλά ο καθένας προχωρά όσο αντέχει και αν δεν αντέχει πρέπει να τον αποτρέψουμε από την αυτοκτονία καθώς είναι παρά φύσιν.

Δηλαδή αν έχω 2 παιδιά και κλείσει η επιχείρηση που εργάζομαι και δεν έχω δουλειά, εγώ, η γυναίκα μου και οι συγγενείς μου και με πιάσει απόγνωση και αυτοκτονήσω φταίει η ψυχολογία μου που δεν άντεξα την πίεση ...

θα αρχίσουμε πάλι συγκρίσεις με την κατοχική Αθήνα και πως τότε ο κόσμος άντεχε στην πίεση ...

μα είναι άλλο πράγμα να έχεις ζήσει την Αθήνα το 1935 και μετά το 1945... οι διαφορές μεγάλες αλλά συγκρίσιμα μεγέθη

ενώ η Αθήνα το 2005 με το 2015 ? εκεί να σε δώ πόσο συγκρίσιμα θα είναι τα πράγματα



--------------------
Go to the top of the page
 
+Quote Post
NickTheGreek
post 8 Apr 2012, 09:11 PM
Post #9


Administrator
Group Icon

Group: Admin
Posts: 110750
Joined: 3-June 05
From: Athens, Greece
Member No.: 1
Zodiac Sign: I'm a leo!
Gender: I'm a m!



Kαλησπέρα Νίκο,

αυτοκτόνησε κι άλλος συνάνθρωπός μας, 78 ετών, στην Καβάλα.

Ας αρχίσουμε πάλι τις εύκολες αναλύσεις, κι αυτός με ψυχολογικά, κι αυτός άδικα και κρίμα κτλ κτλ

ας λέμε όσο τα κρούσματα θα αυξάνονται πως φταίει η ψυχολογία του καθενός και ας παραγνωρίζουμε τις συστημικές αιτίες που σπρώχνουν τους ανθρώπους σε απονενοημένο διάβημα...

η ηλικία δεν μας προβληματίζει ? άνθρωποι που περίμεναν την τρίτη ηλικία για να ξαποστάσουν επιλέγουν να γίνουν αυτόχειρες αντί να ζήσουν αυτά που βλέπουν και αυτά που έρχονται sad.gif


--------------------

c:\ When the going gets tough, the tough get going ...
Go to the top of the page
 
+Quote Post
Big
post 18 Apr 2012, 08:55 AM
Post #10


Lifetime commited
Group Icon

Group: Moderators
Posts: 1490
Joined: 8-August 07
From: Παντού και πουθενά
Member No.: 7947
Zodiac Sign: I'm a libra!
Gender: I'm a m!



Η οικονομική κρίση και ο ψυχίατρος
Πώς επηρεάζει η κρίση τα θύματά της


Η οικονομική κρίση έφερε μια δυσάρεστη και απότομη αλλαγή στη ζωή όλων μας. Οι περισσότεροι όπως ήταν αναμενόμενο εμφάνισαν στεναχώρια, άγχος και κατάθλιψη. Σαν ψυχίατρος διέκρινα αυτές τις ψυχολογικές αντιδράσεις, όχι μόνο σε αυτούς που έρχονται να με συμβουλευτούν, αλλά και σε όλον τον κόσμο που ζει και κινείται γύρω μας.

Οι επιπτώσεις άρχισαν από τους άντρες, 40-60 περίπου ετών, που ήταν οι περισσότερο εκτεθειμένοι σε επιχειρήσεις και δάνεια. Ο βίαιος επαναπροσδιορισμός της οικονομίας, τους άφησε γυμνούς, αφΆ ενός προς το εργασιακό τους περιβάλλον, αφΆ ετέρου προς την οικογένειά τους. Και αυτό γιατί στην κοινωνία μας, πιο εύκολα δικαιολογείται μια γυναίκα χωρίς δουλειά, παρά ένας άντρας, στους ώμους του οποίου, καλώς ή κακώς ακόμα πέφτει το βάρος της οικογενειακής οικονομικής αποκατάστασης.

Στην αρχή της κρίσης είδα στελέχη επιχειρήσεων, να παθαίνουν κατάθλιψη, όταν έχαναν την δουλειά τους και συνειδητοποιούσαν, ότι δεν υπάρχουν πια διαθέσιμες θέσεις γιΆ αυτούς, σε άλλες παρεμφερείς επιχειρήσεις. Γνώρισα σοβαρούς ανθρώπους, οι οποίοι προσπαθούσαν να αποκρύψουν το γεγονός της απόλυσής τους από την οικογένειά τους. Βλέποντας το αδιέξοδο μπροστά τους παρέλυσαν. Αισθανόταν τέτοια ντροπή, αλλά και υπευθυνότητα προς την οικογένεια, που αρνιόταν πεισματικά την επίσημη παραδοχή της ανεργίας τους.

Σε αυτή την ηλικιακή ομάδα ανήκουν και οι περισσότεροι αυτόχειρες. ¶ντρες, οι οποίοι όχι μόνο αισθανόταν άχρηστοι, αλλά κυρίως υπεύθυνοι. Η προσπάθεια ελαχιστοποίησης της προσωπικής τους υπευθυνότητας και η μετατόπιση της ευθύνης σε μια ομαδική, εθνική, ή ακόμα καλύτερα οικουμενική κρίση, απαλλάσσει το άτομο από το βάρος των ενοχών του. Δίνει στην κρίση μια διάσταση γενικευμένου πολέμου, μέσα στον οποίο όχι μόνο χάνεται η ατομικότητα, αλλά και διακινούνται ατομικά προστατευτικά αντανακλαστικά. Ο άνθρωπος σταματά την αυτομομφή που τον οδηγεί σε κατάθλιψη και προσπαθεί να προφυλάξει τον εαυτό του και αυτούς που προστατεύει, την οικογένειά του δηλαδή, από επερχόμενα μεγαλύτερα δεινά. Είναι γνωστό άλλωστε ότι στον πόλεμο δεν υπάρχει κατάθλιψη.

Τα επόμενα θύματα της οικονομικής κρίσης, εμφανίστηκαν μέσα από την ηλικιακή ομάδα των 30-40. Μάλιστα σε αυτή την ομάδα πλέον, η πρωτοκαθεδρία των ανδρών άρχισε να μειώνεται. Το πρόβλημα αυτής της ομάδας ήταν ότι, μόλις είχε αρχίσει να συμμετέχει στο πάρτι της ανάπτυξης και της ατομικής ευφορίας, συνειδητοποιούσε ότι η γιορτή έφτανε στο τέλος της. Καριέρες που μόλις απογειωνόταν, έβλεπαν να χάνουν το σημείο στήριξης, καθότι συρρικνωνόταν δραστικά ο επιχειρηματικός τους κλάδος. Ατομικοί ή οικογενειακοί προϋπολογισμοί και σχεδιασμοί ζωής, τιναζόταν στον αέρα. Και το χειρότερο ήταν ότι δεν φαινόταν στον ορίζοντα, εύκολη και προσιτή εναλλακτική λύση.

Το νεαρό της ηλικίας οδήγησε κάποιους σε δραματικές αλλαγές στον προσανατολισμό της ζωής τους. ¶λλοι μετανάστευσαν, ενώ άλλοι μετοίκησαν στην επαρχία. Κινήσεις βέβαια, που ενώ ακούγονται σαν τυχοδιωκτικές στις μέρες μας, όμως ήταν απόλυτα φυσικές στις προηγούμενες γενιές. Αυτή ακριβώς ήταν και η προτροπή μου, σε όσους με συμβουλεύτηκαν: «Όλοι οι μεγάλοι ευεργέτες του έθνους μας, με τα σημερινά δεδομένα, υπήρξαν τυχοδιώκτες. Οι βιογραφίες των περισσοτέρων επιτυχημένων οικονομικά ατόμων παγκοσμίως, διέπονται από το πνεύμα των ρηξικέλευθων επιχειρηματικών κινήσεων και των τυχοδιωκτικών μεταναστεύσεων.»

Επομένως την σημερινή οικονομική κρίση, οι άνθρωποι αυτοί μπορούν αντί για καταστροφική, να την θεωρήσουν σαν ευκαιρία. Γιατί τους εξαναγκάζει σε κινήσεις, που μπορεί να αποδειχτούν μακροχρόνια, εξαιρετικά επιτυχημένες. Κινήσεις, τις οποίες η μαλθακότητα της εύκολης ευημερίας, θα τους είχε αποτρέψει ακόμα και να τις είχαν φανταστεί για τον εαυτό τους.

¶λλωστε στο ηλικιακό αυτό φάσμα, όπως βέβαια και στις μικρότερες ηλικίες, υπάρχει κρυμμένο δυναμικό θάρρους, θράσους και αγάπης για την περιπέτεια. Η κρίση λοιπόν, μας δίνει μια πραγματική ευκαιρία να σχεδιάσουμε και να πραγματοποιήσουμε, αληθινά περιπετειώδεις διαδρομές ζωής.

Αργότερα χρονικά, η κρίση επηρέασε και τις δυο ακραίες ηλικιακές ομάδες. Οι μεν ηλικιωμένοι, έχοντας την φυσική ευαισθησία στην ανάπτυξη κατάθλιψης, παρουσιάζουν όλο και συχνότερα συμπτώματα κατάθλιψης. Η έλλειψη εναλλακτικών απασχολήσεων, τους οδηγεί στα δίχτυα της τρομολάγνας πληροφόρησης από τα παραδοσιακά ΜΜΕ. Ο βομβαρδισμός τους από αρνητικές και καταστροφολογικές ειδήσεις εξαντλεί τον ανάλογο μηχανισμό του εγκεφάλου τους, με αποτέλεσμα και οι ίδιοι να βλέπουν την πραγματικότητα ακόμα πιο απαισιόδοξη και αδιέξοδη. Οι ηλικιωμένοι δεν αναζητούν δυστυχώς ψυχιατρική φροντίδα και βουλιάζουν στην κατάθλιψη.

Λύση γιΆ αυτούς, εκτός από την λήψη αντικαταθλιπτικών, η οποία είναι επιβεβλημένη σε αυτές τις περιπτώσεις, αποτελεί η ενεργοποίησή τους σε οργανώσεις και δίκτυα κοινωνικής αλληλεγγύης. Συνταξιούχοι μπορεί να βρουν νέο ρόλο και σκοπό ζωής, διασπώντας την απομόνωση που φέρνει η ηλικία, μέσα από κοινωνικές δράσεις κατευθυνόμενες από την τοπική αυτοδιοίκηση, την εκκλησία, ή άλλους φορείς.

Εξάλλου η στενότερη επαφή των συνταξιούχων με την κοινωνική και την πραγματική ζωή, βάζει σε ορθότερες διαστάσεις το μέγεθος της κρίσης, το οποίο προβάλλεται μεγαλύτερο μέσα από τα ΜΜΕ. Είναι γνωστό άλλωστε ότι είδηση αποτελεί η επερχόμενη απειλή και όχι η επερχόμενη γαλήνη. Όσο λοιπόν τα ΜΜΕ διαγκωνίζονται στην ακροαματικότητα, είναι αναμενόμενο να προσπαθούν να αποκαλύψουν στοιχεία απειλής στον ορίζοντα και να παραβλέπουν τις φωτεινές ακτίνες, που έρχονται από την άκρη του τούνελ.

Οι νέοι κάτω των 30, μπήκαν στην κρίση αργότερα από όλους. Η χρονική επέκταση της οικογενειακής φροντίδας, τους προστάτεψε αρχικά. Όπως επίσης και η «αυτιστική» ενασχόληση τους αποκλειστικά με συνομηλίκους τους, τους κράτησε σε απόσταση από τα πραγματικά οικονομικά προβλήματα. Το κράτος κατέρρεε και αυτοί ανέβαζαν φωτογραφίες τους στο face book, έκαναν καταλήψεις στις Σχολές τους, ή τσακωνόταν μέσα και έξω από τα γήπεδα, εκτονώνοντας με αυτόν τον τρόπο την νεανική τους ορμή. Πίστευαν ότι με τον «τσαμπουκά» τους θα ανάγκαζαν τους «μεγάλους» και «ισχυρούς», να τους δώσουν πίσω τα εφηβικά τους όνειρα, που η κρίση τα απομακρύνει, αν δεν τα ακυρώνει.

Τελικά η κρίση για αυτή την ηλικιακή ομάδα μπορεί να αποδειχθεί ευλογία. Γιατί δυστυχώς δεν υπήρχε άλλος τρόπος επαναπροσδιορισμού τους, σε μια παγκοσμιοποιημένη οικονομία, που εξελίσσεται ραγδαία. Οι γονείς τους είναι ευνουχισμένοι από την ανώδυνη ανάπτυξη των προηγουμένων δεκαετιών και είναι ανίκανοι να δείξουν με το παράδειγμά τους τον δρόμο προς τον ανταγωνισμό. Ενώ η πνευματική και πολιτική ηγεσία δεν γεννά ιδανικά, αφού είναι απαξιωμένη στα μάτια της νεολαίας, από την αποκλειστική σχεδόν ενασχόλησή της με την διατήρηση της εξουσίας, μέσα από την διαπλοκή και την διαφθορά.

Όσοι νέοι αντιληφθούν νωρίς, ότι είναι μάταιο να περιμένουν διορισμό ή επιδότηση και καταστρώσουν εναλλακτικά σχέδια για την ζωή τους, θα ανακαλύψουν ευκαιρίες επιτυχίας. Η δημιουργία είναι αποτέλεσμα της αναζήτησης και η αναζήτηση δυστυχώς είχε ατονήσει από την εύκολη ανάπτυξη. Η οικονομική κρίση δίνει ακριβώς αυτό το κίνητρο που χρειαζόταν οι νέοι μας.

* Ο Παύλος Σακκάς είναι Αναπληρωτής Καθηγητής Ψυχιατρικής της Ιατρικής Σχολής Παν/μίου Αθηνών

Source : http://www.tovima.g


--------------------
www.braters.gr

Go to the top of the page
 
+Quote Post
Eua1
post 18 Apr 2012, 09:55 AM
Post #11


Lifetime commited
Group Icon

Group: Elite Members
Posts: 1981
Joined: 9-December 06
From: Σε δικο μου Σύμπαν
Member No.: 3623
Zodiac Sign: I'm a gemini!
Gender: I'm a f!



οι αυτοκτονίες σε εμπόλεμες καταστάσεις αποτελούν κίνηση "διέξοδο", "λύση", "αποτροπή" χειρότερης έκβασης της καταστάσεως, αυτοθυσία για το κοινό καλό (πχ αποτροπή διέρρευσης κρίσιμων πληροφοριών κλπ κλπ)
απ την άλλη οι αυτοκτονίες σε καιρούς οικονομικής και κοινωνικής κρίσης αποτελούν κίνηση "απόγνωσης", "απογοήτευσης", "αδιέξοδο" (δεν μπορώ να κάνω τίποτα, δεν αλλάζει τίποτα κλπ κλπ)

μην τα συγχέουμε, η πράξη της "αυτοκτονίας" αυτή κάθε αυτή "αξιολογείται" διαφορετικά ανάλογα με τα κίνητρα και τις συνθήκες μέσα στις οποίες έγινε.....και οι μεν και οι δε, έχουν την δική τους σπουδαιότητα η κάθε μια και εκφράζουν διαφορετικής δυναμικής μηνύματα...."ήρωες" και οι μεν "ήρωες" και οι δε, για διαφορετικούς λόγους



--------------------
Go to the top of the page
 
+Quote Post
Big
post 18 Apr 2012, 09:58 AM
Post #12


Lifetime commited
Group Icon

Group: Moderators
Posts: 1490
Joined: 8-August 07
From: Παντού και πουθενά
Member No.: 7947
Zodiac Sign: I'm a libra!
Gender: I'm a m!



Εγώ τους δεύτερους δεν τους θεωρώ ήρωες.


--------------------
www.braters.gr

Go to the top of the page
 
+Quote Post
Eua1
post 18 Apr 2012, 10:40 AM
Post #13


Lifetime commited
Group Icon

Group: Elite Members
Posts: 1981
Joined: 9-December 06
From: Σε δικο μου Σύμπαν
Member No.: 3623
Zodiac Sign: I'm a gemini!
Gender: I'm a f!



μην παίρνεις την λέξη "ήρωας" με την αυτή καθ' αυτή έννοια του θάρρους και της ανδρείας, δες το λίγο πιο ευρεία: τι αντίκτυπο, αντίδραση θα προκαλέσει στους "ζώντες αγωνιστές" ο συνεχώς αυξανόμενος αριθμός αυτόχειρων.....θα τους κινητοποιήσει να αντιδράσουν;; ή θα τους κάνει να κλειδαμπαρωθούν ακόμα πιο πολύ στο "καβούκι" τους;;;

...στις μέρες μας όταν ακούμε για κάποιον ηλικιωμένο ή μεσήλικα ή οικογενειάρχη που αυτοκτόνησε, ο πρώτος συνειρμός που κάνουμε και η πρώτη "εικόνα" που φέρνουμε, ασυναίσθητα, στο μυαλό μας είναι ότι το προκάλεσε η οικονομική κατάσταση που ζούμε και στην συνέχεια το "αναλύουμε" και το κατηγοριοποιούμε είτε ως πράξη "ηρωισμού" είτε ως πράξη "δειλίας"......


--------------------
Go to the top of the page
 
+Quote Post

Reply to this topicStart new topic
1 User(s) are reading this topic (1 Guests and 0 Anonymous Users)
0 Members:

 



RSS Lo-Fi Version Time is now: 19th March 2024 - 01:36 PM
Skin and Graphics by Dan Ellis and Anubis. Hosting by Forums & More © 2005-2011.
InvisionGames - Your #1 Arcade Games Repository | AllSigs - Signatures for all | Rock Band + Guitar Hero = RockHero ! | The Remoters - Remote Assistance | FileMiners - You ask, We find